Resurrectionis dominicae primam tes

Resurrectionis dominicae primam testem et evangelistam, Sanctam Mariam Magdalenam, semper Ecclesia sive Occidentalis sive Orientalis, summa cum reverentia consideravit, etsi diversimode coluit.

Nostris vero temporibus cum Ecclesia vocata sit ad impensius consulendum de mulieris dignitate, de nova Evangelizatione ac de amplitudine mysterii divinae misericordiae bonum visum est ut etiam exemplum Sanctae Mariae Magdalenae aptius fidelibus proponatur. Haec enim mulier agnita ut dilectrix Christi et a Christo plurimum dilecta, “testis divinae misericordiae” a Sancto Gregorio Magno, et “apostolorum apostola” a Sancto Thoma de Aquino appellata, a christifidelibus huius temporis deprehendi potest ut paradigma ministerii mulierum in Ecclesia.

Ideo Summus Pontifex Franciscus statuit celebrationem Sanctae Mariae Magdalenae Calendario Romano generali posthac inscribendam esse gradu festi loco memoriae, sicut nunc habetur.

Novus celebrationis gradus nullam secumfert variationem circa diem, quo ipsa celebratio peragenda est, quoad textus sive Missalis sive Liturgiae Horarum adhibendos, videlicet:

a) dies celebrationis Sanctae Mariae Magdalenae dicatus idem manet, prout in Calendario Romano invenitur, nempe 22 Iulii;

b) textus in Missa et Officio Divino adhibendi, iidem manent, qui in Missali et in Liturgia Horarum statuto die inveniuntur, addita tamen in Missali Praefatione propria, huic decreto adnexa. Curae autem erit Coetuum Episcoporum textum Praefationis vertere in linguam vernaculam, ita ut, praevia Apostolicae Sedis recognitione adhiberi valeat, quae tempore dato in proximam reimpressionem proprii Missalis Romani inseretur.

Ubi Sancta Maria Magdalena, ad normam iuris particularis, die vel gradu diverso rite celebratur, et in posterum eodem die ac gradu quo antea celebrabitur.

Contrariis quibuslibet minime obstantibus.

Ex aedibus Congregationis de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum, die 3 mensis Iunii, in sollemnitate Sacratissimi Cordis Iesu.

Wyniki (polski) 1:

Resurrectionis Dominicae primam testem et evangelistam, Sanctam Mariam Magdalenam, sempre Ecclesia sive occidentalis sive Orientalis, summa cum reverentia consideravit, ETSI diversimode coluit. Nostris vero temporibus cum Ecclesia vocata usiąść ad impensius consulendum de Mulieris dignitate de nova Evangelizatione ac de amplitudine Mysterii divinae misericordiae bonum est ut visum Sanctae Mariae Etiam EXEMPLUM Magdalenae aptius fidelibus proponatur. Haec enim Mulier Agnita ut dilectrix Christi i in Christo plurimum Dilecta "jądra divinae misericordiae" a Sancto Gregorio Magno, et "Apostolorum apostola" a appellata Sancto Thoma de Aquino, A christifidelibus huius temporis deprehendi potest ut Paradigma ministerii mulierum w Ecclesia. Ideo Summus pontifex Franciscus statuit celebrationem Sanctae Mariae Magdalenae Calendario Romano generali posthac inscribendam esse gradu Festi loco memoriae, sicut nunc habetur. Novus celebrationnis Gradus nullam secumfert variationem około diem, quo Ipsa celebratio peragenda est quoad Textus sive Missalis sive adhibendos Liturgiae Horarum, videlicet: a) umiera celebrationnis Sanctae Mariae Magdalenae dicatus idem Maneta, Prout w Calendario Romano invenitur, nempe 22 Iulii; b) Textus w Missa et Officio Divino adhibendi, iidem manent, qui w Missali et in Liturgia Horarum die statuto inveniuntur, addita Tamen w Missali Praefatione właściwej, huic przydatków decreto. Curae autem ERIT Coetuum Episcoporum textum Praefationis vertere w linguam vernaculam, ita ut, przodujące Apostolicae Sedis recognitione adhiberi valeat, quae tempore Dato w proximam reimpressionem proprii Mszału Rzymskiego inseretur. Ubi Sancta Maria Magdalena, ad normam iuris Particularis, die vel gradu diverso rite celebratur, et w posterum eodem die ac gradu quo ANTEA celebrabitur. Contrariis quibuslibet minime obstantibus. Ex aedibus Congregationis de cultu Divino et Disciplina sacramentorum, die 3 Mensis Iunii w sollemnitate Sacratissimi Cordis Iesu.