Ita imbecillitas membrorum infantil

Ita imbecillitas membrorum infantilium innocens est, non animus infantium. Vidi ego et expertus sum zelantem parvulum; nondum loquebatur et intuebatur pallidus amaro aspectu collactaneum suum. Quis hoc ignorat? Expiare se dicunt ista matres atque nutrices nescio quibus remediis. Nisi vero et ista innocentia est, in fonte lactis ubertim manante atque abundante opis egentissimum et illo adhuc uno alimento vitam ducentem consortem non pati. Sed blande tolerantur haec, non quia nulla vel parva, sed quia aetatis accessu peritura sunt. Quod licet probes, cum ferri aequo animo eadem ipsa non possunt, quando in aliquo annosiore deprehenduntur.

Wyniki (polski) 1:

Słabość następnie kończyn niemowląt jest niewinny, nie jego wola. Sam widziałem, znany te proste zazdrosny, mówią, ale to zbladł i spojrzał ostro na jego przybranego brata. Kto nie zna? Matki i powiedzieć, że pielęgniarki są te rzeczy rozwiać przez nie wiem co środki zaradcze. Jest to, że zbyt niewinność, kiedykiedy fontanna mleka płynie w bogatej obfitości, której życie tak, jakby potrzebował, że choć jeden z partnerów nie jest być biernym. My delikatnie ponieść z tego wszystkiego, nie jako brak lub niewielkie zło, ale ponieważ będą one znikają jak rok wzrostu. że choć porządni ludzie, gdy nie mogą one być przewożone na sam z równą umysłu, kiedy znaleziono w Riper lat.