Venerabili Dei Servo Mariano Arcier

Venerabili Dei Servo Mariano Arciero caelitum Beatorum tribuitur dignitas.
BENEDICTUS PP. XVI
Ad perpetuam rei memoriam. — « Ego sum pastor bonus: et cognosco meas, et cognoscunt me meae » (Io 10, 14).
Venerabilis Dei Servus Marianus Arciero, presbyter, Domini verbis suam sacerdotis vitam sic finxit ut dicere possemus vere fuisse eum bonum pastorem, Summi Pastoris effigiem viventem. Flagranti enim fide pastoralique caritate incensus, Christi eiusque salutis verbi fuit nuntius.
Verus hic Christi apostolus in Contursi oppidulo die XXVI mensis Februarii anno MDCCVII in operosiorum piorumque agricolarum familia natus est. Puer gregi pascendo operam adiutor praestabat. Octo annos natus nobili Emmanueli Parisio, magnae pietatis iuveni, inservire coepit, qui sacerdos factus eum tamquam aulicum puerum secum Neapolim duxit. Ei abeunti mater fortium sapientia respondit: « Si meus filius sanctus fieri debet, satis habeo eum amplius non videre ». Puer a domino Emmanuele institutus, scholam adire et parvulis catechesim tradere coepit. Sacerdos renuntiatus flagranti animo apostolico operi sese dicavit. Cum assidue legeret et Sacram Scripturam memoriae mandaret, cor suum effecit Christi bibliothecam. Ab Episcopo Cassanensi in Brutiis vocatus, illis in locis impensum apostolatus opus sustinuit, templa aedificavit, cleri disciplinam promovit, sed fuit praesertim sacerdotalium virtutum exemplar. Licet in paupertate viveret, « pater pauperum » et « Bruttiorum Apostolus » est appellatus. Viginti post annos assidui apostolatus, Neapolim remigravit, ubi suum sacerdotis munus praestare perrexit, sapientiae virtutumque fama perfusus. Eius vita mirifica fuit. Cotidiano panis frusto satiebatur, a Patribus Confoederationis Oratorii S. Philippi Nerii dato, et iusculo in dioecesano Seminario sumpto. Quas recipiebat stipes eas indigentibus tradebat. In reconciliationis sacramento ministrando assiduus erat, ut dicere satis esset « paenitentem domini Mariani », ad personam quandam indicandam, quae secundum christiana praecepta viveret. Cum sibi esset conscius religionis ignorationem causam esse malorum morum necnon peccatorum populi, Venerabilis Dei Servus indefatigabilis fuit catechista et liberalis indigentium benefactor, quibus ea sibi data tradebat. Voluptatibus coercendis vigilabat atque laetus dolorum contumeliarumque crucem baiulabat. Eius caritatis apostolatusque opera eucharistico fervore sustentabantur. Iesum sub panis vinique specie latentem amabiliter appellabat « pulchrum gaudium, meum amorem, amoris fatuum ». Cum de Eucharistia loquebatur e suggestu volare videbatur ad altare, ut sanctissimum Sacramentum adoraret, quod quotidie, flexis genibus, in alta oratione eum conspiciebat.

Wyniki (polski) 1:

Godność Czcigodnego Sługi Bożego Mariano Arcieri nadana Błogosławiony w niebie.
Papieża Benedykta. 16
Dla pamięci wieczystego. . - «Ja jestem dobrym pasterzem i znam moje, a moje Mnie znają" (J 10, 14)
Marianus Arcieri Czcigodny Sługa Boży, kapłana, możemy powiedzieć, że zrobił tak, jakby naprawdę słowa Pana, że to było jego własne życie w ten sposób kapłan Dobrego Pasterza, obraz Najwyższego Pasterza życia. Do wiary i duszpasterskiej miłości do Chrystusa spalania i Jego zbawczej sensie News.
Ale tutaj apostoł Chrystusa w mieście Contursi na 26 lutego 1707 w większe kłopoty niż pobożnej rodzinie chłopskiej urodził. Praca pomocnik dziecka oraz pod warunkiem, przez karmienie trzody. Osiem lat Nobili Emmanueli Parisio, wielkie współczucie dla młodzieży, Serwis rozpoczął ksiądz uczynił go dworzanin, który zabrał chłopca ze sobą do Neapolu. Teraz do niego w jego wyjazdu, matka mocarzy mądrości powiedział: "Gdyby to mój Syn jest święty, nie widziałem go więcej, mam dość." Emmanuele został ustanowiony przez naszego Pana na dziecko, szkoła zaczęła go przyjąć i przekazać najmłodszych, katechezy. Poświęcił się kapłan oświadczył ognisty duch pracy apostolskiej. Aby zamówić, że pamięć o stałym, które zostaną wybrane i Pismo Święte, serce Chrystusa, biblioteki, a On uczynił. Od biskupa Cassano w Bruttium się nazywać, będzie znosił, w tych miejscach pracy wydatkowanej na pracę apostolską, a ich świątynie, zbudował dyscyplinę duchowieństwa promowanych, ale to był wzór cnót, zwłaszcza kapłanów. Mimo, że żył w biedzie, "ojciec ubogich" i "Bruttiorum Apostołów", jest on nazywany. Dwadzieścia lat stałym apostolstwa, wrócił do Neapolu, gdzie nadal wykonywać swą kapłańską władzę biurowych, mądrości i cnoty raportu. Jego życie było wspaniałe. Satiebatur ściętego chleb powszedni, od Ojców Konfederacji Oratorium Świętego Filipa Neri, dał, a w bulionie z seminarium diecezjalnego wziął na siebie. Otrzymałem po nich do tych, którzy potrzebują go wydał. W sprawowaniu sakramentu pojednania jest zawsze zajęte, to byłoby na tyle, aby powiedzieć: "penitenta Pana Mariani», rodzaj, i deklarują go osobie, która, zgodnie z przykazaniami życia chrześcijańskiego. Nieznajomość sprawy religii, jak i złych sposobów? Ponieważ okazało się, że był świadomy grzechy ludu, katecheta i szlachetnym człowiekiem w potrzebie był niestrudzonym dobroczyńcą Czcigodnego Sługi Bożego, któremu powierzył go zdradza. Przyjemności kontrolować i obserwować radosne smutki i obelgi niosąc krzyż. Jego charytatywne dzieła apostolskie ciepła Eucharystii z rzędu. Ukryty pod postaciami chleba i wina, Jezus z miłością nazywa się "piękna radość, moja miłości, miłości, która jest głupcem." W przypadku Eucharystii, rozmawiał z platformą wydawało lecieć do ołtarza, który Najświętszym Sakramencie kultu, oferowane jest codziennie, a na kolanach w modlitwie wzniosłe dla niego, można było zobaczyć.