Munus autem educandi, quod in Ecele

Munus autem educandi, quod in Ecelesia insidet, ad omnes populos, nullis locorum temporumque finibus, pertinet, ex Christi mandato: « docete omnes gentes » (17), nullaque in terris potestate legitime oppugnari ae praepediri potest. Atque primum omnes christifideles attingit, quorum ipsa magnam, uti amantissima mater, curam habet ac sollicitudinem. Proptereaque in eorum utilitatem, saeculorum decursu, ingentem scholarum institutorumque numerum quibusvis disciplinis tradendis excitavit ae provexit; etenim – quemadmodum, data haud ita pridem occasione, locuti sumus – « per remotiorem illam mediam aetatem, cum tam frequentia erant (fuit qui ea vel nimium multa diceret) monasteria, coenobia, tempia, conlegiatae ecclesiae, capitula aut cathedralia aut cathedralibus inferiora, apud haec singula domicilium scholasticum, domicilium alumnis instituendis educandisque non deerat. Ad haec omnes studiorum Universitates adiicito, ubique, Apostolica Sede atque Ecelesia auspice, conditas in eiusdemque praesidio collocatas. Pulcherrimo enim eiusmodi spectaculo – quod hodie multo adspicimus melius, cum ante oculos sit et sit idem, ut tempora ferunt, magnificentius – nullae aetates caruerunt; quotquot autem eventa recolunt et inter se comparant, ii mirari non desinunt quantum Ecclesia hoc in genere egerit et quomodo commissum sibi divinitus munus expleverit conformandae ad christianam vitam societatis humanae, tot tamque laetos adipiscendo fructus atque exitus. At vero si facere nemo potest quin demiretur, Ecclesiam nullo non tempore alumnos, quos pro officio educaret, ad centena, ad milia, ad deeies centena milia, circum se collegisse, haud minorem profecto admirationem habet quidquid ipsa egit non modo in adolescentium educatione, sed etiam in eorumdem, quae vere ac proprie dicitur, institutione ac doctrina. Si tot enim civilis eultus, humanitatis litterarumque thesauros servari lieuit, habitui ae proposito Ecclesiae tribuendum est, quae, vel per remotissimas barbarasque aetates, effecit, ut litteris, philosophiae, arti, architecturae potissimum, tantum lucis affulgeret » (18).

Wyniki (polski) 1:

Rola dziedzinie edukacji, tak, aby objąć, do każdego narodu, bez granic czasu i miejsca, to jest polecenie Chrystusa: "i nauczajcie wszystkie narody" (17) ma moc na ziemi, które mogą legalnie sprzeciwiać jej drogę. W pierwszej kolejności na wszystkich wiernych, z którymi, jak czuła matka, ma opiekę i troskę. Dlatego w ich interesie, na przestrzeni wieków, duża liczba szkół i instytucji badań prowadzonych podniesioną ae; w rzeczywistości - jak na przykład w ostatniej okazji, mówiliśmy - "przez daleki średniowieczu, kiedy było tak dużo (niektóre nawet powiedział zbyt wiele) klasztory, klasztory, kościoły, temp, kolegiaty, katedra rozdziały lub katedra dolnej części, z każdy z nich ma miejsce zamieszkania scholastyczna, ma miejsce zamieszkania edukacji chrześcijańskiej, nie brakuje. W tym celu musi on dodać wszystkie uczelnie, rozłożona na co pod auspicjami Stolicy Apostolskiej i Kościoła, została założona w ochronie z. To wielki spektakl, -, które dziś widzimy lepiej, jak to jest, i to jest to samo przed oczach, jak warunki życia, bardziej wspaniałe - nie są wiek, wykształcenie; Wszystkim tym jednak, którzy studiują i porównywać wydarzenia historyczne pozostają zdumiony, ii nie przestają być zaskoczony tym, co Kościół uczynił, i jak on dąży do swego Boga danej misji tej metody wieku mężczyzn do chrześcijańskiego życia ludzkiego społeczeństwa, aby uzyskać owoce wielu, często szczęśliwy, i wychodzisz. Gdyby jednak udało się dziwić, że Kościół w każdym czasie, i wychowywać, do kilkuset, aby tysiące, miliony, setki tysięcy, w otoczeniu uczniów, nie mniej wspaniałe jest to, co zrobiła, nie tylko w zakresie edukacji, ale w które również rzeczy, które są prawdziwie i właściwie tzw jest tworzenie i w doktrynie. , Jeśli tak wiele z kultury, cywilizacji, literatury uciekli skarby zniszczenia, AE, które z celem Kościoła jest ze względu na przyzwyczajenia, które, lub przez długi przeszłości i niecywilizowanych, przelał się do dokumentów pisemnych, filozofii, sztuki, a w sposób szczególny architektury, tylko domena świetle "(18).