Silere igitur, res quidem perdiffic

Silere igitur, res quidem perdifficilis, perinde ac palam consideratoque loqui ad perfectum hominem pertinent: tempus est enim tacendi et tempus loquendi (cf. Eccl. 3, 7) et ille perfectus est vir, qui linguam suam refrenare noverit (cf. Iae. 3, 2).

Quod in ipsa contingit Ecclesia, quae est communitas credentium, qui cum iis mandatum sit munus praedicandi et testificandi Evangelium Christi (cf. Mc. 16, 15; Act. 10, 42), tamen officio tenentur sacramentum abscondendi verbaque conferendi in corde, ut opera Dei recte lateque manifestentur, eiusque sermo currat et clarificetur (cf. 2 Thes. 3, 1).

Wyniki (polski) 1:

być cicho, to sprawa jest bardzo trudne, a nawet, aby mówić do człowieka doskonałego byłaby równie otwarcie consideratoque sprawy, bo to jest czas milczenia i czas mówienia (por. Eccl 3, 7)., a on jest doskonały człowiek, który wie, jak kontrolować swój język (patrz Ia 3. , 2).

to się dzieje, że w duszy Kościoła, który jest wspólnotą wierzących, którzy razem z nimi i świadkami do polecenia do zadania głoszenia Ewangelii i Chrystusa (por.MC. 16, 15, akt. 10, 42), tak by jego biura i są one zobowiązane do nadania sakramentu ukrycia i słowa, w sercu, tak aby dzieła Boże objawiło się, że wiele dobrego samopoczucia, a jego słowo może mieć darmowy kurs i uwielbiony (por. 2 Tes. 3, 1).