Ego in aula sedeo. Tu in aulam veni

Ego in aula sedeo. Tu in aulam venis. Tu me vides et salutas et mihi de te narras. Ego autem tibi de me narro. Ego laboro et tu laboras. Tu me laborare vides. Nunc Paula et Cornelia in aulam veniunt, nos vident et salutant et nobis de se narrant. Nos quoque de nobis narramus. Tum puellae magistram vident. Videmus magistram sedere et legere. Nuc puellae sedent et legunt. Tum magistra ad nos venit et rogat: "Unde venitis? Quid agitis? De quo narratis?" Puellae respondent: "In aulam laboratum venimus". Discitisne libenter?" - magistra rogat. "Non semper libenter discimus, sed hodie lectio nobis placet" - puellae respondent. "Gaudeo, nam audio vos libenter discere" - magistra dicit.

Wyniki (polski) 1:

Siedzę w holu. Musisz przyjść do sądu. Mówisz mi o tobie i mnie widzisz i salute. Ale mówię ci o mnie. Muszę pracować i pracować. Zrobiłeś mi ciężko pracować, zobaczysz. Kornelia Paula, a teraz przychodzą do pałacu, mówią nam, że zobaczyć i pozdrowić i nam o sobie. Mamy też z nami naszą tożsamość. Obie dziewczynki zobaczyć nauczyciela. Widzimy nauczyciela, aby usiąść i czytać. A teraz dziewczyny siedzieć i czytać. Następnie nauczyciel przyszedł do nas i pyta: "Gdzie idziesz? Co robisz, o których historycznych sprawozdań?" Dziewczyny oni odpowiadają: "Doszliśmy do sądu, stworzył cierpienie". Discitisne własnej woli? "- Nauczyciel prosi." Nie zawsze lubię się uczyć, ale na dzień czytanie jest dla nas do przyjęcia. "- Odpowiedź dziewczyny" Cieszę się, bo słyszę chętnie się uczyć "- nauczyciel mówi.