1 Gdybym mówił językami ludzi i ani

1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów1,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie2,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
4 Miłość cierpliwa jest,
łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą;
5 nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego;
6 nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma.
8 Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie.
9 Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe.
11 Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany3.
13 Tak4 więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.

Wyniki (polski) 1:

1 gdyby mówił językami Ludzi i aniołów1,
miłości bym nie nie mial,
stałbym SIĘ Jak miedź brzęcząca
białe talerze brzmiący.
2 gdyby Też mial dar prorokowania
i znala Randki Tajemnice,
ja posiadal wszelki wiedzę,
i wszelki [mozliwe] Wiart, tak Izby góry przenosił .
miłości bym nie nie mial,
bylby niczym.
3 1 gdyby rozdał na jałmużnę Cala majętność Moja,
Ciało wystawił na spalenie2,
lecz miłości bym nie nie mial,
nic nie nie bym zyskał.
4 Miłość cierpliwa JEST,
łaskawa JEST.
Miłość zazdrości nie,
nie nie szuka poklasku,
unos sIĘ Nie pyche;
5 sIĘ Nie dopuszcza bezwstydu,
szuka swego nie,
nie nie unos sIĘ Gniew,
nie pamiętam zlego;
6 Nie cieszy sIĘ z niesprawiedliwości,
. lecz współweseli sIĘ oo Prawd
7 Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
że Wszystkim pokłada Nadzieja,
Wszystko przetrzyma.
8 Miłość Nigdy Nie ustaje,
[nie nie JEST] Jak proroctwa, Które SIĘ skończą,
biały Jak Dar Języków, Który zniknie,
LUB Jak Wiedza, ktorej zabraknie.
9 Po Części bowiem TYLKO poznajemy,
po Części prorokujemy.
10 Gdy Zas przyjdzie do nich, Co jest doskonałe,
zniknie z, Co jest TYLKO częściowe.
11 Gdy Byler dzieckiem,
mówił Jak Dziecko,
czułem Jak Dziecko,
myślałem Jak Dziecko.
KIEDY Zas nieświeże sIĘ Mezei,
wyzbyłem sIĘ Tego, co dziecięce.
12 Teraz widzimy jakby Międzynarodowy zwierciadle, niejasno;
wtedy zas [zobaczymy] Twarz Twarz international:
Teraz Poznaj PO CZĘŚCI,
wtedy Zas poznam TAK, JAK I zostalo poznany3.
13 Tak4 wiec trwają wiara, nadzieja, miłość - jesteś Trzy:
Zas największa z Nich JEST miłość.