Quae omnia hucusque de opera diximu

Quae omnia hucusque de opera diximus, quam Civitas in educationem conferre debet, doetrina eatholica de Civitatum constitutione christiana, tamquam firmissimo et immutabili fundamento, innituntur, quae tam egregie a Decessore Nostro Leone XIII, praesertim in Encyclicis Litteris Immortale Dei et Sapientiae christianae exposita est: «Deus – is ait – human generis procurationem inter duas potestates partitus est, scilicet ecciesiasticam et civilem, alteram quidem divinis, alteram humanis rebus praepositam. Utraque est in suo genere maxima: habet utraque certos, quibus contineatur, terminos, eosque sua cuiusque natura caussaque proxime definitos; unde aliquis velut orbis circumscribitur, in quo sua cuiusque actio iure proprio versetur. Sed quia utriusque imperium est in eosdem, cum usuvenire possit, ut res una atque endem quamquam aliter atque aliter, sed tamen eadem res, ad utriusque ius iudiciumque pertineat, debet providentissimus Deus, a quo sunt ambae constitutae, utriusque itinera recte atque ordine composuisse. " Quae autem sunt, a Deo ordinatae sunt " (Rom., XIII, 1) » (34). Iamvero iuventutis educatio est quidem ex iis rebus quae ad Ecclesiam Statumque pertinent, « quamquam aliter atque aliter », uti supra retulimus. « Itaque – prosequitur Leo XIII – inter utramque potestatem quaedam intercedat necesse est ordinata colligatio: quae quidem coniunetioni non immerito comparatur, per quam anima et corpus in homine copulantur. Qualis autem et quanta ea sit, aliter iudicari non potest, visi respiciendo, uti diximus, ad utriusque naturam, habendaque ratione excellentiae et nobilitatis caussarum; cum alteri proxime maximeque propositum sit rerum mortalium curare commoda, alteri caelestia et sempiterna bona comparare. Quidquid igitur est in rebus humanis quoquo modo sacrum, quidquid ad salutem animorum cultumque Dei pertinet, sive tale illud sit natura sua, rive rursus tale intelligatur propter caussam ad quam refertur, id est omne in potestate arbitrioque Ecclesiae: cetera vero, quae civile et politicum genus complectitur, rectum est civili auctoritati esse subiecta, cum Iesus Christus iusserit, quae Caesaris sint, reddi Caesari, quae Dei, Deo » (35).

Wyniki (polski) 1:

Daleko odnośnie aktywności, z których już powiedzieliśmy, państwa w sprawach edukacyjnych, doktryna katolicka opiera się na Konstytucji chrześcijańskiej państw, na stałe i nieruchome fundacji, są one oparte, takie mistrzowsku przez Naszego Poprzednika Leona 13, zwłaszcza w encyklikach Boga i mądrości chrześcijańskiej Immortale pisze w następujący sposób: "Bóg - mówi - rozdał wszystkim ludzkiego między dwoma potęgami, kościelnych i cywilnych, ustanowienie jednego nad rzeczy boskie, drugi nad rzeczami człowieka. Każdy jest na swój sposób: każdy ma pewne granice, w których jest ograniczony, charakter jego działalności i bezpośrednią przyczyną ram; jak można powiedzieć, świat oznakowane, w którym jest toczenia własne prawo, z własnym działaniem. Ponieważ jednak, jak każdy ma władzę nad te same tematy, z usuvenire jest możliwe, że sprawa jest jeden i ten endem, choć w różny sposób, ale jednak samo to, że należy zarówno do zasilania i zasada, że ​​powinny być opatrzność Boga, od których są zarówno mianowany przez kurs każdego w prawo i w należytym porządku. "Uprawnienia, które być wyświęceni są z Boga" (Rz. 13, 1) "(34). Teraz, rzeczywiście, wychowanie młodzieży jest właśnie jedna z tych spraw, które należą do Kościoła do państwa ", choć na różne sposoby", jak wyjaśniono powyżej. «A więc - kontynuuje Leo 13 - między dwoma mocarstwami nie musi królować dobrze uporządkowany harmonię, które nie bez powodu może to być w stosunku wzajemnego porozumienia, za pomocą którego dusza i ciało są zjednoczeni w człowieku. Jego charakter i zakres mogą być określone tylko przez nią nie widać, jak powiedzieliśmy dwóch mocarstw, aw szczególności doskonałości i szlachetność ich końcach; podczas gdy druga jest troszczyć się o rzeczy, które odnoszą się do Nieba i wieczności. Bez względu więc na świecie jest w żaden sposób święty, lub ma odniesienie do zbawienia dusz i kultu Bożego, czy to przez własną naturę i właściwości, a takie są przeznaczone dla dobra sprawy, do których się odnosi, że wszystko jest w mocy decyzji Kościoła, a reszta była cywilne i polityczne zamówienia, podlega władzy prawa prawa miejskiego, ponieważ Jezus Chrystus nakazał nam dać cesarzowi to, co cesarskie, rzeczy, Boga, do Boga "(35).