(1) Dixerunt discipuli ad beatum Ma

(1) Dixerunt discipuli ad beatum Martinum: Cur nos pater deseris, aut cui nos desolatos relinquis? Invadent enim gregem tuum lupi rapaces.

(2) Domine, si adhuc populo tuo sum necessarius, non recuso laborem: fiat voluntas tua.

(3) O virum ineffabilem, nec labore victum, nec morte vincendum, qui nec mori timuit, nec vivere recusavit !

(4) Oculis ac manibus in caelum semper intentus, invictum ab oratione spiritum non relaxabat, alléluia.

(5) Martinus Abrahae sinu laetus excipitur: Martinus, hic pauper et modicus, caelum dives ingreditur, hymnis caelestibus honoratur

Wyniki (polski) 1:

(1) rzekli uczniowie Jego błogosławionej Martin: "Dlaczego są nam ludzie, z którymi ojciec lub więdną ty zostaw nas sierotami? Dla drapieżnymi wilkami drapieżnymi twoje stado. (2) O, czy są one nadal niezbędne do twoich ludzi, nie odmawiają pracy bądź wola Twoja. (3) O, człowiek niepojęty, i nie będzie działać, nie musi zwyciężyć śmierć, którzy nie bali się śmierci, ani nie chciał żyć ! (4) W oczy i ręce do nieba, chcąc, niezwyciężony od ducha poluzować w modlitwie, Alleluja. (5) Martin radośnie do Abrahama łono: Martin, tego biednego człowieka i słaby, bogaty do nieba, piosenki z nieba jest honorowana