De viro avaro Vir quidam ad fluvium

De viro avaro

Vir quidam ad fluvium sedens , flebat et lamentabat, nam securis, qua navem construebat, in aquam exciderat. Tum fluvii deus, qui fletum viri audiverat, emersit et: "Cur ploras?" – interrogavit. Tum vir : "Eheu, securis mea excidit in aquam; faber sum, et securim novam emere non possum, pecunia mihi deest". Tum deus aqua se immersit et paulo post venit, securim auream gerens. "Estne eadem, quam amisisti? Si tuam securim cognoveris, accipies eam". Negavit vir probus securim suam esse. Tum deus portavit aliam, argenteam. Qua securi a fabro quoque non accepta deus eandem, quae exciderat, portavit eamque faber suam cognovit. Deus probitate viri commotus tres secures ei donavit.
De viro avaro

Wyniki (polski) 1:

Przez człowieka, dla skąpca, Pewien człowiek siedział w dół do rzeki, płakał i narzekał, że za topór, który atakuje construebat statku, do wody, był wykuty. Następnie rzeka Boga, który słyszał rozpacz ludzi, pojawiła się i powiedział: "Dlaczego płaczesz" - Zapytał. Wtedy mężczyzna powiedział: "Ach, mój topór spadł do wody, robotnika, i nie mogę kupić nowy topór, i pieniądze, i chce mi się". Potem przyszedł trochę później, nie zanurzył się i Bóg wody, siekierę złota, dla dobrej kolejności. "Czy jest coś, ten sam, nie straciłeś, gdyby było służyć wiesz to, będzie go dostać." Zaprzeczył, że jego topór człowiekiem, uczciwym człowiekiem. Tedy rzekł Bóg i przeprowadza drugą, srebra. Na to też nie do zaakceptowania przez rzemieślnika, siekiery, tego samego Boga, który kazał wykuć, i nosił go do rzemieślników, jego pisma. Zaniepokojony trzech osi słuszności Boga przebaczył mu. Człowiek chciwy