Adeò ut nihil fit in noftris ideis,

Adeò ut nihil fit in noftris ideis, quod menti, five cogitandi
facultati, non fuerit innatum, folis iis circumftantiis exceptis, quae ad
experientiam fpectant: quòd nempe judicemus, has vel illas ideas, quas
nunc habemus cogitationi noftrae praefentes, ad res quafdam extra nos
pofitas referri: /(359)/ non quia iftae res illas ipfas noftrae menti per
organa fenfuum immiferunt, fed quia tamen aliquid immiferunt, quod ei
dedit occafionem ad ipfas, per innatam fibi facultatem, hoc tempore
potiùs quàm alio, efformandas.

Wyniki (polski) 1:

Tak, że nie ma nic w noftris pomysłów, jak ma umysł, pięć myślenia
wydziału nie powinny być wrodzona, folis circumftantiis z wyjątkiem tych, które odnoszą się do
doświadczeń przyszedł, aby zobaczyć, a mianowicie, że sędzia, od indywidualnych pomysłów, które
teraz myśli mamy nasze są praefentia, do tego, co jest poza nami quafdam
pofitas być określana: / (359) / nasze nie są, ponieważ umysł nie ma iftar do tych rzeczy, jak ipfam
immiferunt narządy zmysłów, ale dlatego, że jest coś z immiferunt z tego, co zostało
podane do occafionem być dostarczone przez wrodzoną wydziału dla siebie, w tej chwili,
jest kłopot, niż inne, są opracowywane.