Aderant unguenta, coronae; incendeb

Aderant unguenta, coronae; incendebantur odores; mensae conquisitissimis epulis exstruebantur. Fortunatus sibi Damocles videbatur. In hoc medio apparatu fulgentem gladium e lacunari saeta equina aptum demitti iussit, ut impenderet illius beati cervicibus. Itaque nec pulchros illos ministratores aspiciebat, nec plenum artis argentum, nec manum porrigebat in mensam, iam ipsae defluebant coronae. Denique exoravit tyrannum, ut abire liceret, quod iam beatus nollet esse. Satisne videtur declaravisse Dionysius, nihil esse ei beatum, cui semper aliqui terror impendeat? Atque ei ne integrum quidem erat, ut ad iustitiam remigraret, civibus libertatem et iura redderet, iis enim se adulescens inprovida aetate inretierat erratis eaque commiserat, ut salvus esse non posset, si sanus esse coepisset.

Wyniki (polski) 1:

Były perfumy, korony; zapachy pożar; Stół z najpiękniejsze plamy exstruebantur. Damocles wydawało szczęścia. W środku lśniącej mieczem być zawiedziony z sufitu przez włosy konia kazał mu być wisi nad ich głowami, że błogosławiony rękę. W związku z tym, że nie są ani przystojni kelnerzy, te i ujrzałem, a nie pełne sztuki srebra, był ręcznie na stole, a teraz spływały koronę. W skrócie, błagał tyrana pozwolić mu odejść, bo nie chciał być szczęśliwy. Czy to nie wydaje się być wystarczająco sformułowane Dionizy, że nie jest szczęśliwy, a każdy, kto zawsze jest strach wisi nad naszymi głowami? Ponadto nie było jeszcze otwarte, tak aby sprawiedliwości, przywrócenie wolności obywateli i ich praw, jak na swój wiek i nieprzewidziane inretierat Błądzicie i winny młody człowiek sam, tak że nie może być to, gdy zaczął być zdrowy.