Siedmioletnia dziewczynka ubrana w

Siedmioletnia dziewczynka ubrana w białą zwiewną sukieneczkę sięgającą za kolana i czarne buciki siedziała właśnie z notesem i ołówkiem pod jabłonką. Szkicowała rozkwitającą wiosnę. Lekki wiaterek mierzwił jej długie, kręcone, kasztanowe włosy. W pewnym momencie podniosła głowę z nad kartki i swoimi wielkimi, szmaragdowymi oczami ujrzała dwie postacie trzymające się za ręce. Dziewczynka gwałtownie wstała, pokiwała im i zaczęła biec w ich stronę z uśmiechem na twarzy. Byli to jej rodzice. Obydwoje uśmiechali się do niej lecz było widać w ich oczach skrywaną rozpacz. Wyciągnęli ręce przed siebie a już po chwili dziewczynka znalazła się w ciepłym uścisku. Po matce, która miała niebieskie oczy i była ubrana w czerwoną sukienkę sięgającą jej do kolan, dziewczynka odziedziczyła barwę włosów, a także sposób w jaki się skręcały. Po ojcu zaś, który był w wojskowym stroju, a jego krótkie, blond włosy były skryte pod czapką, dostała szkarłatną barwę oczu. Wiedziała co zaraz usłyszy, dlatego nie chciała aby wypuścili ją z objęć, jednak musieli jej to powiedzieć. Mama przykucnęła obok córeczki i spojrzała na nią z cierpieniem widocznym w jej oczach.
-Kochanie, tatuś musi wyjechać na dłużej.
-Ale wróci, prawda? Wróci.
Rodzice wymienili spojrzenia, po czym kobieta znów zwróciła wzrok w stronę córki siląc się na uśmiech. Mężczyzna ukucnął koło żony i przytulił je mocno.
-Skarbie, pilnuj mamy. Dacie sobie radę. Obiecuję.- tata zwrócił się do córki ze łzami w oczach.- Poradzicie sobie, jesteś wyjątkowa Jennifer, pamiętaj o tym. –po tych słowach pocałował ją w czółko i założył jej na rączkę małą, srebrną bransoletkę ze skrzydełkami aniołka.- Jeżeli będziesz ją nosić to zawsze będziemy przy tobie.
Dziewczynka dobrze wiedziała co to znaczy, zbyt dobrze. Wtuliła się mocniej w tatę i płakała. Pozwoliła sobie na chwilę słabości. Bała się tego co nastąpi.

***
Dwa miesiące później dziewczynka próbowała przebić się przez tłum ludzi ubranych na czarno. Pod powiekami piekły ją łzy. Wokół nie tylko było widać smutek, ale także można było wyczuć go na kilometr. W końcu udało jej się, lecz gdy tylko ujrzała czarną trumnę poczuła coś mokrego na policzkach, były to łzy, słone łzy rozpaczy i cierpienia. Nie chciała podchodzić bliżej ale musiała dowiedzieć się czy to tylko zły sen. Ostrożnie i powoli podeszła do trumny ujrzała w niej swojego tatę. Padła na kolana, schowała twarz w dłoniach i nie mogła powstrzymać strumieni gorzkich łez. Nie, ona nie chciała ich powstrzymywać. Wciąż miała jednak bransoletkę, którą od niego dostała. Od tamtej pory nigdy jej nie zdjęła.

***
Pół roku po śmierci ojca jej mama poznała nowego mężczyznę. Dziewczynka nie ufała mu. Miał czarne, ukrótkie włosy i ciemne oczy. Gdy pierwszy raz rozmawiali jej rodzicielka wyglądała jak zahipnotyzowana. Z każdym dniem było coraz gorzej. Mężczyzna pił i wyżywał się na nich. Oczywiście próbowały uciekać lecz to na nic. Zawsze je znajdywał a później karał poprzez brutalne bicie.

***

Minął rok od śmierci taty. Dziewczynka przenosiła się właśnie do krainy snów, gdy nagle usłyszała głuchy płacz. Ostrożnie wstała po czym skierowała się w stronę pokoju mamy i ojczyma. Uchyliła lekko drzwi i zamarła. Gdy zobaczyła smutek i przerażenie w oczach mamy po policzkach spłynęły jej łzy. Jej rodzicielka klęczała na środku pokoju i miała złożone ręce do modlitwy.
-Bóg Ci już nie pomoże!
Właśnie w tym momencie zauważyła swojego ojczyma, który trzymał przy skroni jej mamy coś czarnego. Dostrzegła, iż był to pistolet. Już chciała się rzucić na niego lecz mama w tym momencie odwróciła do niej głowę i prawie niezauważalnie pokręciła przecząco głową. Kobieta zdoła tylko bezgłośnie powiedzieć „Kocham Cię”. Ojczym zwrócił wzrok w stronę dziewczynki i zaśmiał się szyderczo. Po chwili mama leżała martwa. Dziewczynka nie mogła otrząsnąć się z szoku. Chciała aby ktoś do niej teraz podszedł i powiedział jej, że to tylko niewinny żart, ale tak się nie stało. Otrząsnęła się dopiero wtedy, gdy ktoś pociągnął ją za włosy, ujrzała zabójcę swojej matki. Zaczęła wierzgać i krzyczeć. Nie zdał się to jednak na wiele. Już po chwili była wrzucona do swojego pokoju a w drzwiach stał jej ojczym z drwiącym uśmieszkiem na ustach.
-Jeżeli piśniesz choć jedno słówko o tym zajściu lub przyjdzie ci do głowy ucieczka skończysz tak jak ONA!
Po tych słowach zakluczył drzwi, a dziewczynka podsunęła kolana pod klatkę piersiową i schowała w nich zapłakaną twarz. Po chwili nastała ciemność, a ona zaczęła się dusić.

Wyniki (polski) 1:

Siedmioletnia dziewczynka ubrana w Białej zwiewną sukieneczkę sięgającą ZA Kolana Czarne buciki siedziała ppkt i wlasnie oo notesem i ołówkiem leżnie Jabłonka. Szkicowała rozkwitającą wiosnę. Lekki wiaterek mierzwił JEJ Długie, kręcone, kasztanowe wlosy. W pewnym momencie podniosła blask z nad kartki i swoimi wielkimi, szmaragdowymi oczami ujrzała Dwie Postacie trzymające tak ZA niedawno. Dziewczynka gwałtownie wstała, pokiwała im i zaczęła przedmiot w Ich stronę oo uśmiechem NA twarzy. Byli do JEJ rodzice. Obydwoje uśmiechali więc niej lecz Bylos widac w Ich oczach skrywaną rozpacz. Wyciągnęli Ostatnie przed siebie juz może chwili dziewczynka znalazła więc w ciepłym uścisku. Po matce, ktora scuring Niebieskie Oczy i byłą ubrana w czerwona sukienkę sięgającą JEJ nie Kolan, dziewczynka odziedziczyła barwę włosów z także sposób w Jaki więc skręcały. Po ojcu zas, ktory Byl w wojskowym stroju z Jégo Krótkie, blond wlosy były skryte leżnie Czapka, dostała szkarłatną barwę oczu. Wiedziała że zaraz usłyszy, dlatego chciała obowiązkiem ABY wypuścili ja z obiektem jednak musieli JEJ by powiedziec. Mama przykucnęła OBOK córeczki i spojrzała na wszystko z cierpieniem widocznym w JEJ oczach.
, Kochanie, Tatum muzyczny wyjechać na dłużej.
, Niemcy wróci, Prawda? Wróci.
Rodzice wymienili Spojrzenia, może czym znow zwróciła wzrok KOBIETA W Silaces Strona Cork więc na Uśmiech. Mezczyzna ukucnął Koło zony i przytulił je mocno.
, skarbie, pilnuj Mamy. Dania Sobi off. Obiecuję W -. Zwrócił więc dać Cork Z łzami w oczach -. Poradzicie Sobi towarzyskich, Wyjątkowa Jennifer, pamiętaj O timbrels. -Po Tych słowach pocałował JA w czółko i założył JEJ na rączkę złego srebrna bransoletkę Z skrzydełkami Aniołka -. Jeżeli bedziesz JA nosic do ZAWSZE będziemy Przy Tobias.
Dziewczynka dobrze wiedziała I znaczy, ZBYT dobrze. Wtuliła więc mocniej James Tate i płakała. Pozwoliła Sobi nA chwile słabości. Balaam tak pokrycie współpracy nastąpi. *** Dwa miesiace pozniej dziewczynka próbowała przebić więc przez tłum Żydów, którzy byli ubranych na CZARNO. Leżnie powiekami łzy piekły JA. Wokół TYLKO obowiązkiem Bylos widac smutek, idealnie także mozna Bylos wyczuć go na kilometr. W ich skrzydła udało JEJ tak, lecz GDY TYLKO ujrzała Czarną trumnę poczuła cos mokrego na policzkach, były na łzy, Słone łzy rozpaczy i. cierpienia. NIE chciała podchodzić Bliżej Ale musiała dowiedzieć się tak CZY TYLKO ZLY sens. Ostrożnie i powoli podeszła dać Trumny ujrzała w niej swojego remisu. Padła na Kolana, schowała w dłoniach Twarz ja mogła powstrzymać strumieni gorzkich Norfolk. NIE, sama chciała Ich zadanie powstrzymywać. Wciąż scuring jednak bransoletkę, ktora od niego dostała. Od tamtej Pory Nigdy JEJ zdjęła obowiązek. *** 'll Roku po Śmierci ojca JEJ mama poznała nowego mężczyznę. Dziewczynka obowiązkiem ufała zmienić. Scuring czarne, ukrótkie wlosy i Ciemne Oczy. GDY Pierwszego Raz rozmawiali JEJ rodzicielka wyglądała Jak zahipnotyzowana. Z każdym dniem Bylos coraz gorzej. Mezczyzna pil i wyżywał tak na Nich. Oczywiscie próbowały uciekać lecz do charakteru, ani moja. ZAWSZE je znajdywał pozniej Karal poprzez brutalne bicie. *** minal rok od Śmierci taty. Dziewczynka przenosiła tak wlasnie daje Krainy Snowe, GDY Nagle usłyszała głuchy płacz. Ostrożnie wstała może czym skierowała więc w Page Pokoju Mamy i ojczyma. Uchyliła lekko Drzwi i zamarła. GDY zobaczyła smutek i przerażenie w oczach ludzi policzkach spłynęły Mamy JEJ łzy. JEJ rodzicielka klęczała na środku Pokoju i scuring złożone Najnowsze dać modlitwy. , BOG CI JUZ obowiązkiem Pomoże! wlasnie w timbrels momencie zauważyła swojego ojczyma, ktory trzymał Przy skroni JEJ Mamy cos Czarnego. Dostrzegła Iz Byl na pistolet. Juz chciała więc rzucić na niego lecz mama w timbrels momencie odwróciła dać niej blask prawie niezauważalnie pokręciła przecząco blask. KOBIETA zdoła TYLKO bezgłośnie powiedziec "Przełącz Koch". Ojczym zwrócił wzrok w stronę Dziewczynki i zaśmiał tak szyderczo. Po chwili mama leżała martwa. Dziewczynka mogła obowiązkiem otrząsnąć tak oo Szoka. Chciała ABY ktos dać niej Teraz podszedł i powiedział JEJ, Ze do TYLKO niewinny Żart, idealnie tak więc moim obowiązkiem jest je natychmiast. Otrząsnęła tak dopiero wtedy, GDY ktos pociągnął ja ZA wlosy, ujrzała zabójcę swojej Mątki. Zaczęła wierzgać i krzyczeć. NIE zdał tak aby jednak na wiele. Juz może chwili byla wrzucona odda swojego Pokoju Aw drzwiach podnosi JEJ z drwiącym uśmieszkiem ojczym na ustach. Jeżeli piśniesz choc-o timbrels zajściu LuB przyjdzie centów jedno słówko dać Głowy Ucieczka skończysz tak Jak ONA! Po Tych słowach zakluczył Drzwi z dziewczynka podsunęła Kolana leżnie klatkę piersiowa i schowała w Nich zapłakaną Twarz. Po chwili nastała ciemność, zadaniem zaczęła więc dusić.