59. § 1. Qui admitti volunt, eminer

59. § 1. Qui admitti volunt, eminere debent in amore dioeceseos, oboedientia ac veneratione erga Episcopum, pietate, recta in scientiis sacris institutione, zelo animarum, spiritu sacrificii, studio vocationes promovendi, et desiderio adimplendi cum maxima perfectione officia ministerialia.

61. Ut quis qua Aggregatus admittatur, divina vocatio requiritur secum ferens totalem et habitualem disponibilitatem ad sanctitatem quaerendam iuxta spiritum Operis Dei, qui exigit:
1º imprimis studium perfecte adimplendi munus pastorale a proprio Episcopo concreditum, sciente unoquoque se soli Ordinario loci rationem reddere debere de huiusmodi muneris adimpletione;
2º propositum dedicandi totum tempus totumque laborem ad apostolatum, spiritualiter praesertim adiuvando confratres sacerdotes dioecesanos.

64. Pro admissione ac incorporatione clericorum inter Aggregatos vel Supernumerarios Societatis Sacerdotalis Sanctae Crucis, eaedem normae et agendi ratio servari debent, quae pro admissione et incorporatione Aggregatorum et Supernumerariorum Operis Dei praescribuntur, etiam relate ad tempus peculiaris formationis spiritualis et ad media quae candidatis praebentur, ut eorum spiritualis vita alatur.

69. Spiritus quo Aggregati et Supernumerarii Societatis Sacerdotalis Sanctae Crucis informari in omnibus debent, his praeprimis continetur:
1º nihil sine Episcopo agere, quod quidem complecti debet omnem ipsorum vitam sacerdotalem atque animarum ministeria;
2º propriam condicionem dioecesanam non derelinquere, sed contra, ipsam maiore semper Dei amore exercere;
3º maxima quidem semper et ubique naturalitate inter confratres sacerdotes se gerant, et nullo modo secretos sese exhibeant, cum nihil in ipsis inveniri debeat quod ita celari oporteat;
4º a confratribus sacerdotibus nullo modo distingui velint, sed totis viribus uniri cum ipsis nitantur;
5º cum ceteris membris presbyterii cuiusque proprii ita fraterna caritate pleni sint, ut quamlibet prorsus divisionum umbram vitent, specialibus apostolicae caritatis et fraternitatis nexibus coniungantur, et inter omnes omnino sacerdotes maximam unionem studeant.

Wyniki (polski) 1:

59. § 1. Ten, kto chce zostać przyjęty, powinno wydzielać w miłości do diecezji, posłuszeństwa i czci do biskupa, pobożności, właściwej edukacji w naukach teologicznych, gorliwość o dusze, ducha poświęcenia i zapału do promowania powołań i chęć do wypełniania jego obowiązków ministerialnych z maksymalnej perfekcji. 61. Zamówienie, że ktoś być dopuszczone jako Associate, niosąc ze sobą całkowitego i stałego gotowość do przyjęcia boskie powołanie do poszukiwania świętości, jest to wymagane zgodnie z duchem Opus Dei, która wymaga: 1 o nim w pierwszej kolejności, aby idealnie spełnić badania powierzone pasterskiego urzędu przez jego biskupem, każdy z nich wiedząc, ordynariusza tylko zdać sprawę z tego rodzaju zadania pełny okres; 2º zamiar poświęcić cały swój czas i wszystkie swoje wysiłki do apostolstwa, zwłaszcza, duchowo pomagając jego brat księży diecezjalnych. 64. O dopuszczenie i włączenie duchownych jako Associate lub nadliczbowych członków Stowarzyszenia Kapłańskiego Świętego Krzyża, te same normy muszą być przestrzegane i procedur, które są przewidziane dla dopuszczenia i włączenie Associates i statystów Dzieła Bożego, nawet w odniesieniu do okresów określonej formacji duchowej oraz środków oferowanych kandydatów w celu zaspokojenia ich Życie duchowe jest odżywiona. 69. Współpracownik i nadliczbowych członkowie Stowarzyszenia Kapłańskiego Świętego Krzyża Ducha, w którym muszą być informowani we wszystkim, jego pierwszym i najważniejszym jest zawarte: 1 o nic nie jest bez biskupa, który powinien objąć wszystkie swoje kapłańskie życie i posługę dusz; 2º diecezjalny Nie odwracać się własną kondycję, ale przeciwnie, Bóg zawsze pozostaje następnej większe miłość ćwiczeń; 3º największą naturalność wśród swoich braci kapłanów, są zachowywać się zawsze i wszędzie, i nie wykazuje żadnej tajemnicy, ponieważ nic nie znajduje w nich jest to konieczne, aby ukryć, że tak jest; 4 o od chęci nie można odróżnić od swoich braci kapłanów, ale z całej siły, aby zjednoczyć się z nimi, stanowią podstawę do ; 5 o o każdy jest tak pełen miłości braterskiej z innymi członkami kolegium prezbiterów, tak, aby uniknąć cienia podziału, być połączone więzami apostolskiej miłości i braterstwa, a maksimum jedności wszystkich kapłanów.