De Polycratis anulo sive invidia de

De Polycratis anulo sive invidia deorum
Polycrates, Sami insulae tyrannus, cum Amasi, Aegypti rege divitissimo societatem facit et multas insulas multaque oppida sub potestatem suam redigit. Tum rex ad eum scribit: nimia felicitas tua animum meum cruciat. Multi enim, qui in omni re felicissimi erant, infelicissimum finem vitae habebant. quod igitur tibi carissimum est id abice. Ita deorum invidiam fugies. Polycrates consilio oboediens anulum aurem sibi carissimum in mare abicit. Post aliquot dies anulus in magno pulchroque pisce tyranno muneri a piscatore dato invenitur. Polycrates id statim regi nuntiat. Tum rex suam ipse fortunam spectans societatem cum polycrate dirimit. non multo post polycrates a persis vincitur et ad crucem agitur

Wyniki (polski) 1:

Zazdrość bogów lub pierścień Polikrates
Polikrates z Samos tyrana, kiedy kochasz, król Egiptu najbogatszego społeczeństwa sprawia, że wiele wysp i wiele miast pod własnymi mocach. Wtedy król rzekł do niego pisze w następujący sposób: mój umysł, który jest bolesne, ale swoje szczęście za dużo. Dla wielu, że w każdej rzeczy były najszczęśliwsze, najbardziej nieszczęśliwy koniec życia mieli. Więc to, co jest ci drogie jest to, że żebraków. Więc bogowie zazdroszczą muchę. Polikrates posłuchał rady swojej ukochanej pierścionek i rzuca się do morza. Po kilku dniach w ringu z pięknym ryby tyrana poświęca się w rolę rybaka. Polikrates natychmiast zgłaszane do króla. Wtedy król się z losem, obserwując z Polycrate dzieli społeczeństwo. Polikrates został pobity, a do krzyża, nie długo po tym, przedmiotem jest Persis