Audivit hoc Episcopus et sacerdotem

Audivit hoc Episcopus et sacerdotem punire voluit. Sensit hoc Episcopus, et, in ejus pecuniam animum intendens, sacerdotem veluti maximi criminis reum ad se puniendum vocat. Sacerdos, qui animum Episcopi satis noverat, quinquaginta aureos secum deferens, ad Episcopum devenit. Qui sepulturam canis graviter accusans, jussit ad carceres sacerdotem duci. Hic vir sagax: «O Pater,» inquit, «si nosceres qua prudentia caniculus fuit, non mirareris si sepulturam inter homines meruit; fuit enim plus quam ingenio humano, tum in vita, tum praecipue in morte. «Quidnam hoc est?» ait Episcopus. «Testamentum,» inquit sacerdos, «in fine vitae condens, sciensque egestatem tuam, tibi quinquaginta aureos ex testamento reliquit, quos mecum tuli.» Tum Episcopus et testamentum et sepulturam comprobans, accepta pecunia, sacerdotem absolvit.

Wyniki (polski) 1:

Aby ukarać księdza, biskupa, i słyszałem, że chce się być. Biskup doświadczył tego, aw jego pieniądze, to jest rozszerzenie, arcykapłan, jak to było za winnego zbrodni największej kary bezbożnych przyjść do siebie, on nazywa. Kapłan, który wiedział, umysł Enough biskupa, przywożąc ze sobą pięćdziesiąt sztuk złota, jest biskup, było pod ręką. On zakopać psa poważnie oskarżenia, rozkazał kapłan doprowadził do uwięzienia. To mądry człowiek: "Ojcze", mówi, "Jeśli można wiedzieć, jak rozsądne caniculus, że nie będą podziwiać gdyby pochówku zmarłych są winni; za to bardziej niż zdolność ludzkich, jak również w życiu krajów, a zwłaszcza po śmierci. «Co to znaczy?", Powiedział biskup. "Testament", mówi ksiądz, "w końcu życia, wyjaśnił, co było, i wiedząc, że bieda, masz w lewo w woli pięćdziesiąt sztuk złota, którą wziąłem ze mną." Następnie pochówku biskupa i jego przymierze, i udowodnić, wziął pieniądze, kapłan, zamyka konferencję.