Aderant unguenta, coronae3; incende

Aderant unguenta, coronae3; incendebantur odores4; mensae conquisitissimis epulis exstruebantur.5 Fortunatus sibi Damocles videbatur. In hoc medio apparatu6 fulgentem gladium e lacunari saeta equina aptum demitti iussit, ut impenderet illius beati cervicibus. Itaque nec pulchros illos ministratores aspiciebat, nec plenum artis argentum7, nec manum porrigebat in mensam, iam ipsae defluebant coronae8. Denique exoravit tyrannum, ut abire liceret, quod iam beatus nollet esse. Satisne videtur declaravisse Dionysius, nihil esse ei beatum, cui semper aliqui terror impendeat? Atque ei ne integrum quidem erat, ut ad iustitiam remigraret, civibus libertatem et iura redderet, iis enim se adulescens inprovida aetate inretierat erratis eaque commiserat, ut salvus esse non posset, si sanus esse coepisset.

Wyniki (polski) 1:

Były perfumy, coronae3; ogień odores4; tabeli na najpiękniejsze bankiet, Damocles wydawało szczęście exstruebantur.5. W środku konia włosów apparatu6 być zawiedziony z sufitu i nakazał lśniący miecz wisi nad ich głowami, tak aby szyjka, że ​​błogosławiony. W związku z tym, że nie są ani przystojni kelnerzy te, i ujrzałem, a tam jest pełna sztuki argentum7, ani rąk do stołu, a teraz spływały coronae8. W skrócie, błagał tyrana pozwolić mu odejść, bo nie chciał być szczęśliwy. Czy to nie wydaje się być wystarczająco sformułowane Dionizy, że nie jest szczęśliwy, a każdy, kto zawsze jest strach wisi nad naszymi głowami? Ponadto nie było jeszcze otwarte, tak aby sprawiedliwości, przywrócenie wolności obywateli i ich praw, jak na swój wiek i nieprzewidziane inretierat Błądzicie i winny młody człowiek sam, tak że nie może być to, gdy zaczął być zdrowy.