EXTREMUM hunc, Arethusa, mihi conce

EXTREMUM hunc, Arethusa, mihi concede laborem:
pauca meo Gallo, sed quae legat ipsa Lycoris,
carmina sunt dicenda neget quis carmina Gallo?
sic tibi, cum fluctus subterlabere Sicanos,
Doris amara suam non intermisceat undam.
incipe; sollicitos Galli dicamus amores,
dum tenera attondent simae virgulta capellae.
non canimus surdis; respondent omnia silvae.

Quae nemora, aut qui vos saltus habuere, puellae
Naides, indigno cum Gallus amore peribat?
nam neque Parnasi vobis iuga, nam neque Pindi
ulla moram fecere, neque Aoniae Aganippe.
Illum etiam lauri, etiam flevere myricae.
Pinifer illum etiam sola sub rupe iacentem
Maenalus, et gelidi fleverunt saxa Lycaei.
Stant et oves circum;--nostri nec paenitet illas,
nec te poeniteat pecoris, divine poeta;--
et formosus ovis ad flumina pavit Adonis;
venit et upilio; tardi venere subulci;
uvidus hiberna venit de glande Menalcas.
Omnes 'Unde amor iste' rogant 'tibi?' Venit Apollo:
'Galle, quid insanis?' inquit; 'tua cura Lycoris
perque nives alium perque horrida castra secuta est.'
Venit et agresti capitis Silvanus honore,
florentis ferulas et grandia lilia quassans.
Pan deus Arcadiae venit, quem vidimus ipsi
sanguineis ebuli bacis minioque rubentem.
'Ecquis erit modus?' inquit; 'Amor non talia curat;
nec lacrimis crudelis Amor, nec gramina rivis,
nec cytiso saturantur apes, nec fronde capellae.'
Tristis at ille: 'Tamen cantabitis, Arcades,' inquit
'montibus haec vestris: soli cantare periti
Arcades. O mihi tum quam molliter ossa quiescant,
vestra meos olim si fistula dicat amores!
Atque utinam ex vobis unus, vestrique fuissem
aut custos gregis, aut maturae vinitor uvae!
Certe, sive mihi Phillis, sive esset Amyntas,
seu quicumque furor--quid tum, si fuscus Amyntas;
et nigrae violae sunt et vaccinia nigra--
mecum inter salices lenta sub vite iaceret;
serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori,
hic nemus; hic ipso tecum consumerer aevo.
Nunc insanus amor duri me Martis in armis
tela inter media atque adversos detinet hostes:
tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!)
Alpinas, ah dura, nives et frigora Rheni
me sine sola vides: ah, te ne frigora laedant!
ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantas!
Ibo, et, Chalcidico quae sunt mihi condita versu
carmina, pastoris Siculi modulabor avena.
certum est in silvis, inter spelaea ferarum
malle pati, tenerisque meos incidere amores
arboribus; crescent illae, crescetis, amores.
Interea mixtis lustrabo Maenala nymphis,
aut acris venabor apros: non me ulla vetabunt
frigora Parthenios canibus circumdare saltus.
iam mihi per rupes videor lucosque sonantis
ire; libet Partho torquere Cydonia cornu
spicula:--tamquam haec sit nostri medicina furoris,
ut deus ille malis hominum mitescere discat!
Iam neque hamadryades rursus nec carmina nobis
ipsa placent; ipsae rursus concedite silvae.
non illum nostri possunt mutare labores,
nec si frigoribus mediis Hebrumque bibamus,
Sithoniasque nives hiemis subeamus aquosae,
nec si, cum moriens alta liber aret in ulmo,
Aethiopum versemus ovis sub sidere Cancri.
omnia vincit Amor; et nos cedamus Amori.'

Haec sat erit, divae, vestrum cecinisse poetam,
dum sedet et gracili fiscellam texit hibisco,
Pierides; vos haec facietis maxima Gallo--
Gallo, cuius amor tantum mihi crescit in horas,
quantum vere novo viridis se subicit alnus.
Surgamus; solet esse gravis cantantibus umbra;
iuniperi gravis umbra; nocent et frugibus umbrae.
te domum saturae, venit Hesperus, ite capellae.

Wyniki (polski) 1:

Moim ostatnim zadaniem tego Arethusa, mihi przyznają pracy:
kilka dla mojego Gallus, ale takich jak Lycoris '
? Jaźni może trafnie odczytać Kto nie chciałby śpiewać Gallus
Więc, kiedy fale pod wodami sycylijskiej
. Może gorzka Doris nie mieszają jej falę
Chodź, zacząć, Galowie, troska o własnej miłości,
tak długo, jak czołem kozy przyciąć hamulce zamówienia.
Nie śpiewają głuchy uszy; odpowiadają wszystkim z drewna.

Co gaje lub trawniki trzymałem cię dziewczęta
najady, gdy Gallus umierał?
o nie na Parnasie, bo nie na Pindus
, i nie Aonian aganippe.
Go nawet laurach, nawet tamaryszku płakał.
Dla niego też pod samotnej skale,
. Maenalus, i flinty skał zimnem Arcadia
owce też stałem - uważają wstydu z nich,
i nie mam wstydu, boski poeta, -
nawet sprawiedliwy Adonis wypasane owce po rzece;
jego baraniego przyszedł pasterza; powolny, świnie;
zimowe-żołędzi kapiącą z enow.
Wszystkie "skąd ta miłość twego"? Apollo przyszedł:
"Gallus, sztuki szalony"? mówi; "Opieka twego łona jest
pośród śniegów i pośród szorstkiej obozie obserwuje."
Sylwan przyszedł z wyróżnieniem wiejskich
;. Na Fennels kwitnienia i wysokie lilie pokręcił się przed nim
Pan, Bóg Arkadii przyszedł, którego własne oczy zobaczył pochłonęła
krwią poplamione farbami, farbuje.
"Kto tam jest, że będzie koniec? mówi; "Miłość nie jest tak bardzo to zadanie
ani okrutna miłość przemieni się łzami, ani trawy z rills,
ani pszczoły z pszczołami, z liśćmi.
Ale niestety Gallus odpowiedział:" Jeszcze będziecie śpiewać, Arkadyjczycy powiedział,
'Twoje wzgórza to: że sami posiadają umiejętność
śpiewania. O to jak cicho byłoby moje prochy odpoczynek,
Jeśli moja miłość, wasze flety powinien powiedzieć!
I oh, że miałem jeden, z własną powinienem być
, lub opiekun stada, lub kredens z dojrzewania winogron!
Na pewno wtedy, niech Phyllis lub Amyntas,
albo kto jeszcze - co dalej ? jeśli Swart Amyntas być
ciemno jest fioletowe ciemne są hiacynty nigra--
ze mną pośród wierzb "NEATH się Limber winorośl, rozkładane będzie
ze mną, Phyllis oskubane girlandy lub Amyntas Sung.
oto Cool Springs, miękkie łąki, o Lycoris,
tu lasy: tutaj może nasze życie z czasem się zetrzeć.
Ale mnie do szału miłość rufie trzyma mnie w ramionach,
pośród broni i przeciwstawnych wrogów:
jesteś daleko od domu (i nie do końca w to uwierzyć!)
, look'st po śniegach alpejskich i mrozy Renu
sam, beze mnie: ah, może mróz nie boli
ah, nie zrobić poszarpaną lód nie obniżyć stopy przetargowe!
pójdę, i oprawione w wersecie Chalcidian do
piosenek rury sycylijskiego pasterza.
pewne jest, że w lesie, wśród dzikich zwierząt
nor ', aby cierpieć i wykroić moją miłość na
drzewach; jak rosną ich kocha.
W międzyczasie, w dniu Maenalus nimfy,
albo polować na żywe dziki, a nie do mnie z opasujące z
moich psów zimno lasu.
Rozmawiałem już przez skały i echo gaje dla błyskawicy
odejść; Cydonian z Róg Partów
strzałki: - obecność tego jest uzdrowienie naszego szaleństwa,
zło ludzi do Boga i musi nauczyć się uspokoić!
Teraz ani drewna, ani piosenki
zachwycają mnie; . Raz jeszcze lasy O
Brak wyrzuty naszego mogę go zmienić,
nie mógł, nawet w zimnych porach roku, w samym środku Hebrus i pić, bo do
trackich śniegi śniegi zimą,
ani też, jeżeli zaś umierają więdnie Kora na wyniosłym wiązu, mamy
z Etiopczyków, owce pod Tropic.
Miłość wszystko zwycięża miejscach; niech nam też poddać się miłości ".

To, powinna wystarczyć swój poeta śpiewać,
podczas gdy on siedzi bezczynnie i sznurków kosz smukłych hibiskusa
panien Pieria zrobisz tego cennego Gallo--
Gallus, dla których moja miłość rośnie z godziny na godzinę
. aż pędy zielone olcha wczesną wiosną
Miejmy wzrosnąć; wont być ciężkie na śpiewaków: cień
drzewa jałowca jest ciężki: odcień; ich boli, a nasiona z ziemi cieniu.
Idź do domu, a potem pełne karmione, Evening Star, i iść, moje kozy.