Hic Brictius, cum esset primaevae a

Hic Brictius, cum esset primaevae aetatis iuvenis, sancto adhuc viventi in corpore multas tendebat insidias, pro eo quod ab eodem plerumque, cur faciles res sequeretur, arguebatur. Quadam tamen die dum quidam infirmus medicinam a beato Martino expeteret, Brictium adhuc diaconum in platea convenit; cui simpliciter ait: 'Ecce! ego praestolor beatum virum et nescio, ubi sit vel quid operis agat'. Cui Brictius: 'Si', inquid, 'delerum illum quaeris, prospice eminus; ecce! caelum solite sicut amens respicit'. Cumque pauper ille, occursu reddito, quod petierat inpetrasset, Brictionem diaconem vir beatus adloquitur: 'En ego, Brictio, delerus tibi videor?' Cumque ille confusus haec audiens dixisse se denegaret, ait vir sanctus: 'Nonne aures meae ad os tuum erant, cum haec eminus loquebaris? Amen dico tibi, quia obtinui apud Deum, ut post me ad pontificatus honorem accedas, sed noveris te in episcopatu multa adversa passurum'. Brictius haec audiens inridebat, dicens: 'Nonne verum dixi, istum delera verba proferre?' Sed et praesbiterii honore praeditus, saepius beatum virum conviciis lacessivit. Adeptum ergo consentientibus civibus pontificatus officium, orationi vacabat. Quia quamquam esset superbus et vanus, castus tamen habebatur in corpore. Tricesimo tertio vero ordinationis suae anno oritur contra eum lamentabilis causa pro crimine. Nam mulier, ad quam cubicularii eius vestimenta deferebant ad abluendum, quae sub specie religionis erat veste mutata, concepit et peperit.
Qua de re surrexit omnis populus Toronorum in ira, et totum crimen super episcopum referunt, volentes eum unanimiter lapidare. Aiebant enim: 'Diu pietas sancti tuam celavit luxoriam, nec nos Deus diutius sinit manus tuas indignas osculando pollui. Illo quoque e contrario viriliter haec negante: 'Adferte', inquid, 'infantem ad me'. Cumque oblatus fuisset infans, triginta dies ab ortu habens, ait ad eum episcopus: 'Adiuro te per Iesum Christum, filium Dei omnipotentis, ut, si ego te generavi, coram cunctis edicas'. Et ille: 'Non es', inquid, 'tu pater meus'. Populis autem rogantibus, ut quis esset pater interrogaret, ait sacerdos: 'Non est hoc meum. Quod ad me pertinuit, sollicitus fui; vobis si aliquid suppetit, per vos quaerite. Tunc illi magicis haec artibus factum adseverantes, insurgunt contra eum in una conspiratione, et trahentes eum, dicebant: 'Non diutius nobis falso pastoris nomine dominaberis'. Ille autem ad satisfaciendo adhuc populo prunas ardentes in byrrum suum posuit, et ad se stringens, usque ad sepulchrum beati Martini una cum populorum turbis accedit, proiectasque ante sepulchrum prunas, vestimentum inustum apparuit. Illo quoque sic prosequente: 'Sicut istud vestimentum ab his ignibus videtis inlesum, ita et corpus meum a tactu muliebris coiti est inpollutum, illis vero non credentibus, sed contradicentibus, trahitur, calumniatur, eicitur, ut sermo sancti adimpleretur: 'Noveris, te in episcopatu multa adversa passurum'. Hunc enim eiectum, Iustinianum in episcopatu constituunt. Denique Brictius Romanae urbis papam expetiit, flens et eiulans atque dicens: 'Merito haec patior, quia peccavi in sanctum Dei et eum delerum et amentem saepe vocavi; cuius videns virtutes non credidi'. Post cuius abscessum aiunt Toronici sacerdoti suo: 'Vade post eum et exere negotium tuum, quia, si eum prosecutus non fueris, a nostro omnium contemptu humiliaberis'. Iustinianus vero egressus a Turonus, Vircellis Italiae civitatem adgressus, iudicio Dei percussus, obiit peregrinus. Toronici eius obitum audientes et in sua malitia perdurantes, Armentium in eius loco constituunt. At Brictius episcopus Romam veniens, cuncta quae pertulerat papae refert. Qui ad sedem apostolicam resedens, plerumque missarum solemnia caelebravit ibi, quicquid in sanctum Dei deliquerat deflens. Septimo igitur regressus anno a Roma, cum auctoritate papae illius Toronus redire disponit; et veniens ad vicum cui nomen est Laudiacum, sexto ab urbe miliario, mansionem accepit. Armentius vero febre corripitur, media autem nocte spiritum exalavit. Quod protinus Brictio episcopo per visum revelatum est; qui ait suis: 'Surgite velocius, ut ad tumulandum fratrem nostrum, Turonicum pontificem, occurramus'. Cumque illi venientes portam civitatis ingrederent, ecce! istum per aliam portam mortuum efferebant. Quo sepulto, Brictius in cathedram suam regressus est, septem postea feliciter vivens annos. Cui post quadragesimo septimo episcopatus anno defuncto sanctus Eustochius successit magnificae sanctitatis.

Wyniki (polski) 1:

Ten Brictius, na początku wieku, kiedy był młodym człowiekiem, który mieszka w ciele, wielu nadal utrzymany przez zasadzkom świętym miejscu, w przeważającej części, fakt, że przez to samo, co mężczyźni powinni rozwiązała sprawę, twierdzono. I nie było był niektóry chory, tak długo, jak lek dnia, jednak pożądane przez błogosławionego Martin, Bricta był jeszcze diakonem w ulicy fragmentu; do kogo on po prostu powiedział: "Oto! Jestem szczęśliwy czekać na człowieka, a ja nie wiem, gdzie to jest i co robi. " Do kogo Brictius: "Jeżeli", powiedział, "spojrzeć mu zostać wymazane, patrzeć, z daleka; Spójrzcie! normalnie gorączkowo wygląda niebie. " A kiedy biedny człowiek był, oddać spotkanie, że jego prośba została spełniona, Brictionem diakon błogosławionej człowiek zwrócił się do nich: "Oto ja, Brictiua, wydaje mi się do Ciebie, aby zostały zgładzone"? A gdy był zawstydzony, słysząc to, powiedział, że powinien odmówić, świętego człowieka, powiedział: "Czy nie jest to własne usta do moich uszu one były, to powiedział, kiedy miał zatem na odległość? Zaprawdę, powiadam ci, że ja otrzymałem z Bogiem, aby śledzić mnie do tego podejścia, jako cześć pontyfikatu, ale wiesz, że możesz cierpieć wiele przeciwności w biskupiego urzędu ". Brictius słysząc to uśmiechnęła się, mówiąc: "Czy nie jest prawdą, powiedziałem, aby wypowiedzieć słowa tego delera? Ale praesbiterii zaszczyt i utalentowany, często błogosławiony człowiek zakwestionował nadużycia. Uzyskała zgodę obywateli urząd biskupa, modląc się. Bo chociaż człowiek dumny i Próżny, czysta, jednak uznano w organizmie. Święcenia jednak rodzi trzydziestym trzecim roku swego życia dla sprawy oskarżenia, żałosny. Dla kobiety, jego szambelana, do którego przywieźli każdy do wypierze ubranie, i zmienił jego szata, która była pod płaszczykiem religii, ona poczęła i urodziła.
W związku z tym, wszyscy ludzie powstali w gniewie, Toron i biskupi są zgłaszane w całym przestępstwa tych, którzy chcą go ukamienować jednomyślnie. Oni powiedzieli: "Przez długi czas ukrywał twój święty pobożność luxoriam nie pozwala nam na ręce, całując nieludzkie zanieczyszczone. W tym też, z drugiej strony, zachowywać się jak ktoś, kto zaprzecza: "Przynieś," powiedział, "dziecko do Mnie". A gdy był niemowlęciem, od wschodu dnia, o trzydzieści, biskup powiedział do niego: "Zaklinam was przez Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, Wszechmogącego, tak, że gdybym produkowane cię w oczach całego edyktu". A on powiedział: "nie", powiedział: "Ty jesteś moim ojcem". Narody, jednak pytaniem na pytanie ojca, kim był ksiądz powiedział: "To nie jest mój własny. Fakt, że należał do mnie, byłem ostrożny; jeśli coś jest dostępne, przez ciebie, Szukajcie. Wtedy przyszli do niego sztuki magiczne tych zawodów, którzy przeciwko niemu w jednym z konspiracji, i tak z nim, powiedział: "Nie mam już dłużej panować nad nami imię fałszywego pasterza". Nadal jednak, aby zaspokoić ludzi, i położył węgle ognia płonącego w płaszczach deszczu, i przyszedł do siebie alkaliczna, wraz z tłumem ludzi tak daleko, jak idzie do grobu błogosławionego Martin, proiectasque grób przed ogniu węgle, w odzieniu markowe, pojawił. W tym też, więc następujące: "Jak widać, cała ta odzież z tych pożarów, więc jest Ciało moje, które jest dotyk stosunku płciowego kobiety postrzegane jest, ale do tych, którzy nie wierzą, ale rozmawiałem z nim, jest przygotowywana, mają calumniated, wyrzucam, że słowo święte to może zostać spełnione:" Powinieneś wiedzieć, że trzeba było w biskupstwa wiele cierpienia. Do tego wyrzucić, stanowią w biskupstwie, Justyniana. W skrócie, miasto Rzym papież Brictius zapytał twarz, płacz i lament, mówiąc: "Mamy zasługują cierpieć, bo zgrzeszyłem przeciw świętości Boga, i zadzwoniłem do niego często być wymazane i szalone; których cnoty nie widząc uwierzyli ". Po jego odejściu, mówią, ludzie z Tours do księdza, ojca: "Idź za nim, i podnieść swój biznes, ponieważ, jak za nim, jeśli nie, zostanie sprowadzona z naszej pogardy wszystkich rzeczy". Justynian poszedł z Tours Vircellis włoskich miastach, sąd Boży, pobici obcy zmarł. Kontynuując w swojej nikczemności, lud Tours i słuch o jej śmierci, jego pozycji w stadzie. Brictius biskupa w Rzymie, wszystko, co odnosi się upadki. Resedens Ci, którzy udać się do Stolicy Apostolskiej, w przeważającej części caelebravit masę uroczyste tam płakać nad niezależnie od jego popełnienia przestępstw w Świętym Boga. Siódmy rok powrocie z Rzymu, z upoważnienia papieża do powrotu Toron zbywa; A gdy przyszedł do wsi, której nazwa jest Laudiacum, w szóstym kamień milowy z miasta, wziął dwór. Stado jednak ogarnia gorączka, ducha połowie ubiegłego nocy. Fakt, że we śnie objawił biskupa na raz Brictiua; I rzekł do swoich sług: "Wstań szybciej, tak, że nasz brat, być pochowany, Turonica nie arcykapłana, są spełnione". A gdy wchodzili w bramy miasta, wejść do domu, oto! ta przez inną bramę, martwy przez. Po pochowany, Brictius na krześle, odwrócił się, a po siedmiu latach szczęśliwego życia. A po czterdziestu episkopatu zmarłego Święty Eustochius udało wspaniały świętości.