De leone magno et mure parvulo
Leo dormit, mus parvulus temere in dorsum bestiae insilit et leonem e somno excitabat. Leo e somno excitatus, magna voce mugiebat, murem capiebat et devorare cupiebat. Sed mus eum rogabat et leo murem incolumem dimittit. Post paucos dies leo in laqueos venatorum incidit et silvam clamore magno implet. Mus rugitum audit et, ubi leonem in laqueis videbat, pro salute grata laqueos dentibus arrodebat et leo periculo ingenti liberabatur. Recte igitur dicitur- Nullius exiquitatem et impotentiam spernere debemus.