Qui oratori bono et iuris prudentia

Qui oratori bono et iuris prudentiam et philosophiae notitiam necessarias esse putabat. Existimabat enim sapientiam sine eloquentia parum prodesse civitatibus, eloquentiam vero sine sapientia plerumque nimium obesse, prodesse numquam. Itaque non solum oratores nobiles sed etiam iuris peritos et philosophiae praeceptores in Graecia et in Asia audiebat.
Cicero eloquentia non vulgari praeditus non solum multas orationes celebres sed etiam libros claros, qui "De re publica", "De legibus", "De officis", "De amicitia" inscribuntur, scripsit. Multa hodie in libris a Cicerone scriptis de magnitudine animi, de omni virtutum genere er aliis, quae ad humanitatem pertinent , legere possumus. Medio aevo et artium renascentium aetate viri docti multa ex operibus Ciceronis hauserunt

Wyniki (polski) 1:

Kto jest dobry, a mówcą filozofii prawa i sprawiedliwości, i wiedza niezbędna jest cała. Wyobraził sobie, jego mądrość bez elokwencji jest mało korzystne miast, w znacznej części za dużo elokwencja bez mądrości jest przeszkodą, a nigdy nie jest korzystne. Dlatego filozofia instruktorów i ekspertów prawa, nie tylko w Grecji, ale także do szlachty mówców, w prowincji Azji słyszał.
jest nie tylko obdarzony nie rodzimy elokwencji Cycerona, ale także modlitwy wielu znanych książek Clarus, który był "Rzeczpospolita", "O prawa", "z urzędu" "Na Przyjaźń", jak to jest prawo, pisał. Jest wiele rzeczy, tego dnia w pismach Cycerona, książek napisanych przez oraz o wielkości umysłu, wszystkich obowiązków er innymi, które dotyczą się z ludzkości, aby wykonywać. W średniowieczu i odrodzeniu sztuki, wiele dzieł uczonych epoki Cycerona zwrócił