Segesta est oppidum pervetus in Sic

Segesta est oppidum pervetus in Sicilia, quod ab Aenea fugiente a Troia atque in haec loca
veniente conditum esse demonstrant. Itaque Segestani non solum perpetua societate atque
amicitia, verum etiam cognatione se cum populo Romano coniunctos esse arbitrantur. Hoc
quondam oppidum, cum illa civitas cum Poenis suo nomine ac sua sponte bellaret,
a Carthaginiensibus vi captum atque deletum est, omniaque quae ornamento urbi esse possent
Carthaginem sunt ex illo loco deportata. Fuit apud Segestanos ex aere Dianae simulacrum,
cum summa atque antiquissima praeditum religione tum singulari opere artificioque
perfectum. Hoc translatum Carthaginem locum tantum hominesque mutarat, religionem
quidem pristinam conservabat; nam propter eximiam pulchritudinem etiam hostibus digna
quam sanctissime colerent videbatur. Aliquot saeculis post P. Scipio bello Punico tertio
Carthaginem cepit; qua in victoria, (videte hominis virtutem et diligentiam, ut et domesticis
praeclarissimae virtutis exemplis gaudeatis et eo maiore odio dignam Verris incredibilem
audaciam iudicetis), convocatis Siculis omnibus, iubet omnia conquiri; pollicetur sibi magnae
curae fore ut omnia civitatibus, quae cuiusque fuissent, restituerentur.

Wyniki (polski) 1:

Segesta jest bardzo starożytne miasto na Sycylii, które w tych miejscach przez Eneasza, gdy leciał z Troi i
najbliższych do odszkodowania. I tak, Segesta, nie tylko przez wieczystego sojuszu i
przyjaźni, ale nawet przez jakiś związek z rzymskich ludzi uważa, że są one połączone. To
miasto, jak państwo było w stanie wojny z Kartagińczyków na własny rachunek i na ich własnej inicjatywy,
jest burza i zniszczone przez Kartagińczyków, a wszystko, co może być ozdobą miasta został przewieziony
stamtąd do Kartaginy do Kartaginy. Czy wśród Segestans Diany, z mosiądzu,
wyposażony w najgłębszej i bardzo starożytnej religii, a także oddzielnej pracy, artificioque
doskonały. Kiedy przeniósł się do Kartaginy, tylko zmienił sytuację, życia religijnego
i jego wyznawców; Z racji wyjątkowej urody, nawet w swoich wrogów, godni
bycia najbardziej religijnie czczony. Niektóre wieki później, Publiusz Scypion w trzeciej wojnie punickiej
wziął Kartaginę; po którym zwycięstwo, (uwaga, cnotę i staranności, a także gospodarstwa domowego z
najwybitniejszych przykładów potęgi nienawiści przez wszystko, Verres mogą radować, a tym bardziej niesamowite
zuchwałość sprawach?), a zwoławszy wszystkich Sycylijczyków, i każe im być gromadzone; i obiecuje im wielkich
bólach, aby zapewnić miastom wszystko, co do nich należały.