36 - De Sacerdote Qui Caniculum Sep

36 - De Sacerdote Qui Caniculum Sepelivit



Erat sacerdos rusticanus in Tuscia admodum opulentus. Hic caniculum sibi carum, cum mortuus esset, sepelivit in coemeterio. Sensit hoc Episcopus, et, in ejus pecuniam animum intendens, sacerdotem veluti maximi criminis reum ad se puniendum vocat. Sacerdos, qui animum Episcopi satis noverat, quinquaginta aureos secum deferens, ad Episcopum devenit. Qui sepulturam canis graviter accusans, jussit ad carceres sacerdotem duci. Hic vir sagax: «O Pater,» inquit, «si nosceres qua prudentia caniculus fuit, non mirareris si sepulturam inter homines meruit; fuit enim plus quam ingenio humano, tum in vita, tum praecipue in morte. «Quidnam hoc est?» ait Episcopus. «Testamentum,» inquit sacerdos, «in fine vitae condens, sciensque egestatem tuam, tibi quinquaginta aureos ex testamento reliquit, quos mecum tuli.» Tum Episcopus et testamentum et sepulturam comprobans, accepta pecunia, sacerdotem absolvit.

Wyniki (polski) 1:

36 - kapłani pochowany szczeniak był bardzo bogaci chłopi w Toskanii. Jest to forma dla siebie jest drogie, gdy dziecko nie żyje, on pochowany na cmentarzu. Czuł, że był biskupem, aw jego pieniądze, to jest przedłużenie, do księdza, jak to było, że był winny zbrodni największych połączeń kary. Kapłan, który wiedział, umysł Enough biskupa, przywożąc ze sobą pięćdziesiąt sztuk złota, do biskupa, przyszedł. Zakopać psa, który poważnie oskarżycielsko, rozkazał kapłan doprowadził do więzienia. To mądry człowiek: "Ojcze", mówi, "Jeśli można wiedzieć, jak rozsądne caniculus było, nie dziwić, jeśli Pogrzeb mężczyzn do winy; za to bardziej niż zdolność człowieka, zarówno w życiu, zwłaszcza po śmierci. «Co to ​​znaczy?", Powiedział biskup. "Testament", mówi ksiądz, "do końca życia, wyjaśnił, co było, i znając własne ubóstwo, dla ciebie i pięćdziesiąt sztuk złota w woli pozostałych, które zabrałem ze mną." Następnie pochówku biskupa i jego przymierze, i udowodnić, że otrzymał pieniądze, kapłan rozgrzesza.