TITULUS XX: De divini verbi praedic

TITULUS XX: De divini verbi praedicatione

Can 1327 §1. Munus fidei catholicae praedicandae commissum praecipue est Romano Pontifici pro universa Ecclesia, Episcopis pro suis dioecesibus.
§2. Episcopi tenentur officio praedicandi per se ipsi Evangelium, nisi legitimo prohibeantur impedimento; et insuper, praeter parochos, debent alios quoque viros idoneos in auxilium assumere ad huiusmodi praedicationis munus salubriter exsequendum.

Can 1328. Nemini ministerium praedicationis licet exercere, nisi a legitimo Superiore missionem receperit, facultate peculiariter data, vel officio collato cui ex sacris canonibus praedicandi munus inhaereat.

CAPUT I: De catechetica institutione

Can 1329. Proprium ac gravissimum officium pastorum praesertim animarum, est catecheticam populi christiani institutionem curare.

Can 1330. Debet parochus:
1ş Statis temporibus, continenti per plures dies institutione, pueros ad sacramenta poenitentiae et confirmationis rite suscipienda singulis annis praeparare;
2ş Peculiari omnino studio, praesertim, si nihil obsit, Quadragesimae tempore, pueros sic instituere ut sancte Sancta primum de altari libent.

Can 1331. Praeter puerorum institutionem de qua in can. 1330, parochus non omittat pueros, qui primam communionem recenter receperint, uberius ac perfectius catechismo excolere.

Can 1332. Diebus dominicis aliisque festis de praecepto, ea hora quae suo iudicio magis apta sit ad populi frequentiam, debet insuper parochus catechismum fidelibus adultis, sermone ad eorum captum accommodato, explicare.

Can 1333 §1. Parochus in religiosa puerorum institutione potest, imo, si legitime sit impeditus, debet operam adhibere clericorum, in paroeciae territorio degentium, aut etiam, si necesse sit, piorum laicorum, potissimum illorum qui in pium sodalitium doctrinae christianae aliudve simile in paroecia erectum adscripti sint.
§2. Presbyteri aliique clerici, nullo legitimo impedimento detenti, proprio parocho in hoc sanctissimo opere adiutores sunto, etiam sub poenis ab Ordinario infligendis.

Can 1334. Si, Ordinarii loci iudicio, religiosorum auxilium ad catecheticam populi institutionem sit necessarium, Superiores religiosi, etiam exempti, ab eodem Ordinario requisiti, tenentur per se vel per suos subditos religiosos, sine tamen regularis disciplinae detrimento, illam populo tradere, praesertim in propriis ecclesiis.

Can 1335. Non solum parentes aliique qui parentum locum tenent, sed heri quoque ac patrini obligatione adstringuntur curandi ut omnes sibi subiecti vel commendati catechetica institutione erudiantur.

Can 1336. Ordinarii loci est omnia in sua dioecesi edicere quae ad populum in christiana doctrina instituendum spectent; et etiam religiosi exempti, quoties non exemptos docent, eadem servare tenentur.

CAPUT II: De sacris concionibus

Can 1337. Tum clericis e clero saeculari, tum religiosis non exemptis facultatem concionandi pro suo territorio solus concedit loci Ordinarius.

Can 1338 §1. Si concio habenda sit tantum ad religiosos exemptos aliosve de quibus in can. 514, §1, facultatem concionandi in religione clericali dat eorum Superior secundum constitutiones; qui in casu potest eam concedere etiam iis qui de clero saeculari vel de alia religione sunt, dummodo a proprio Ordinario vel Superiore fuerint idonei iudicati.
§2. Si concio habenda sit ad alios, vel etiam ad moniales regularibus subiectas, facultatem religiosis quoque exemptis impertit Ordinarius loci in quo concio fiet; concionator autem, verba facturus monialibus exemptis, licentia Superioris regularis praeterea indiget.
§3. Facultatem vero concionandi apud sodales religionis laicalis, quamvis exemptae, dat loci Ordinarius; sed concionator nequit facultate uti sine Superioris religiosi assensu.

Can 1339 §1. Ordinarii locorum religiosis qui a proprio Superiore exhibeantur, facultatem concionandi, sine gravi causa, ne denegent, concessamque ne revocent, praesertim una simul universis domus religiosae sacerdotibus, firmo tamen praescripto can. 1340.
§2. Concionatoribus religiosis, ut facultate recepta uti liceat, opus est praeterea sui Superioris licentia.

Can 1340 §1. Graviter onerata eorum conscientia, loci Ordinarius vel Superior religiosus facultatem vel licentiam concionandi cuiquam ne concedant, nisi prius constet de eius bonis moribus et de sufficienti doctrina per examen ad normam can. 877, §1.
§2. Si, concessa facultate vel licentia, compererint necessarias dotes in concionatore desiderari, debent eam revocare; in dubio de doctrina, debent certis argumentis dubitationem excutere, novo etiam examine, si opus fuerit.
§3. Ob revocatam concionandi facultatem vel licentiam, datur recursus, sed non in suspensivo.

Can 1341 §1. Sacerdotes extradioecesani sive saeculares sive religiosi ad concionandum ne invitentur, nisi prius licentia ab Ordinario loci in quo concio habenda sit, obtenta fuerit; hic autem, nisi eorum idoneitatem aliunde compertam habeat, licentiam ne concedat, nisi prius bonum testimonium super concionatoris doctrina, pietate, moribus a proprio eiusdem Ordinario habuerit; qui, graviter onerata conscientia, secundum veritatem respondere tenetur.
§2. Licentiam tempestive petere debet parochus, si agatur de paroeciali ecclesia aliave eidem subiecta; rector ecclesiae, si de ecclesia parochi auctoritati non obnoxia; prima dignitas, de Capituli consensu, si de ecclesia capitulari; moderator seu cappellanus confraternitatis, si de ecclesia eiusdem confraternitatis propria.
§3. Si ecclesia paroecialis sit simul capitularis aut confraternitatis propria, ille licentiam petat, qui sacras functiones iure peragit.

Can 1342 §1. Concionandi facultas solis sacerdotibus vel diaconis fiat, non vero ceteris clericis, nisi rationabili de causa, iudicio Ordinarii et in casibus singularibus.
§2. Concionari in ecclesia vetantur laici omnes, etsi religiosi.

Can 1343 §1. Ordinarii locorum ius habent concionandi in qualibet sui territorii ecclesia, quamvis exempta.
§2. Nisi agatur de magnis civitatibus, potest quoque Episcopus prohibere ne in aliis eiusdem loci ecclesiis verba fiant ad fideles, quo tempore vel concionem ipse habet vel coram se, ex causa publica atque extraordinaria, convocatis fidelibus, habendam curat.

Can 1344 §1. Diebus dominicis ceterisque per annum festis de praecepto proprium cuiusque parochi officium est, consueta homilia, praesertim intra Missam in qua maior soleat esse populi frequentia, verbum Dei populo nuntiare.
§2. Parochus huic obligationi nequit per alium habitualiter satisfacere, nisi ob iustam causam ab Ordinario probatam.
§3. Potest Ordinarius permittere ut sollemnioribus quibusdam festis aut etiam, ex iusta causa aliquibus diebus dominicis concio omittatur.

Can 1345. Optandum ut in Missis quae, fidelibus adstantibus, diebus festis de praecepto in omnibus ecclesiis vel oratoriis publicis celebrantur, brevis Evangelii aut alicuius partis doctrinae christianae explanatio fiat; quod si loci Ordinarius id praeceperit, opportunis datis instructionibus, hac lege tenentur non solum sacerdotes e clero saeculari, sed etiam religiosi, exempti quoque, in suis ipsorum ecclesiis.

Can 1346 §1. Curent locorum Ordinarii ut tempore Quadragesimae, itemque, si id expedire visum fuerit, tempore Adventus, in ecclesiis cathedralibus et paroecialibus sacrae conciones frequentius ad fideles habeantur.
§2. Canonici aliique de Capitulo huic concioni, si in propria ecclesia continuo post chorum habeatur, interesse tenentur, nisi iusto impedimento detineantur; et illos Ordinarius, poenis quoque adhibitis, ad id adigere potest.

Can 1347 §1. In sacris concionibus exponenda in primis sunt quae fideles credere et facere ad salutem oportet.
§2. Divini verbi praecones abstineant profanis aut abstrusis argumentis communem audientium captum excedentibus; et evangelicum ministerium non in persuasibilibus humanae sapientiae verbis, non in profano inanis et ambitiosae eloquentiae apparatu et lenocinio, sed in ostensione spiritus et virtutis exerceant, non semetipsos, sed Christum crucifixum praedicantes.
§3. Si, quod absit, concionator errores aut scandala disseminet, servetur praescriptum can. 2317; si haereses, in eum praeterea, ad normam iuris, agatur.

Can 1348. Monendi et adhortandi diligenter fideles sunt ut sacris concionibus frequenter intersint.

TITULUS XX: De divini verbi praedicatione

Can 1327 §1. Munus fidei catholicae praedicandae commissum praecipue est Romano Pontifici pro universa Ecclesia, Episcopis pro suis dioecesibus.
 §2. Episcopi tenentur officio praedicandi per se ipsi Evangelium, nisi legitimo prohibeantur impedimento; et insuper, praeter parochos, debent alios quoque viros idoneos in auxilium assumere ad huiusmodi praedicationis munus salubriter exsequendum.

Can 1328. Nemini ministerium praedicationis licet exercere, nisi a legitimo Superiore missionem receperit, facultate peculiariter data, vel officio collato cui ex sacris canonibus praedicandi munus inhaereat.

CAPUT I: De catechetica institutione

Can 1329. Proprium ac gravissimum officium pastorum praesertim animarum, est catecheticam populi christiani institutionem curare.

Can 1330. Debet parochus:
 1ş Statis temporibus, continenti per plures dies institutione, pueros ad sacramenta poenitentiae et confirmationis rite suscipienda singulis annis praeparare;
 2ş Peculiari omnino studio, praesertim, si nihil obsit, Quadragesimae tempore, pueros sic instituere ut sancte Sancta primum de altari libent.

Can 1331. Praeter puerorum institutionem de qua in can. 1330, parochus non omittat pueros, qui primam communionem recenter receperint, uberius ac perfectius catechismo excolere.

Can 1332. Diebus dominicis aliisque festis de praecepto, ea hora quae suo iudicio magis apta sit ad populi frequentiam, debet insuper parochus catechismum fidelibus adultis, sermone ad eorum captum accommodato, explicare.

Can 1333 §1. Parochus in religiosa puerorum institutione potest, imo, si legitime sit impeditus, debet operam adhibere clericorum, in paroeciae territorio degentium, aut etiam, si necesse sit, piorum laicorum, potissimum illorum qui in pium sodalitium doctrinae christianae aliudve simile in paroecia erectum adscripti sint.
 §2. Presbyteri aliique clerici, nullo legitimo impedimento detenti, proprio parocho in hoc sanctissimo opere adiutores sunto, etiam sub poenis ab Ordinario infligendis.

Can 1334. Si, Ordinarii loci iudicio, religiosorum auxilium ad catecheticam populi institutionem sit necessarium, Superiores religiosi, etiam exempti, ab eodem Ordinario requisiti, tenentur per se vel per suos subditos religiosos, sine tamen regularis disciplinae detrimento, illam populo tradere, praesertim in propriis ecclesiis.

Can 1335. Non solum parentes aliique qui parentum locum tenent, sed heri quoque ac patrini obligatione adstringuntur curandi ut omnes sibi subiecti vel commendati catechetica institutione erudiantur.

Can 1336. Ordinarii loci est omnia in sua dioecesi edicere quae ad populum in christiana doctrina instituendum spectent; et etiam religiosi exempti, quoties non exemptos docent, eadem servare tenentur.

CAPUT II: De sacris concionibus

Can 1337. Tum clericis e clero saeculari, tum religiosis non exemptis facultatem concionandi pro suo territorio solus concedit loci Ordinarius.

Can 1338 §1. Si concio habenda sit tantum ad religiosos exemptos aliosve de quibus in can. 514, §1, facultatem concionandi in religione clericali dat eorum Superior secundum constitutiones; qui in casu potest eam concedere etiam iis qui de clero saeculari vel de alia religione sunt, dummodo a proprio Ordinario vel Superiore fuerint idonei iudicati.
 §2. Si concio habenda sit ad alios, vel etiam ad moniales regularibus subiectas, facultatem religiosis quoque exemptis impertit Ordinarius loci in quo concio fiet; concionator autem, verba facturus monialibus exemptis, licentia Superioris regularis praeterea indiget.
 §3. Facultatem vero concionandi apud sodales religionis laicalis, quamvis exemptae, dat loci Ordinarius; sed concionator nequit facultate uti sine Superioris religiosi assensu.

Can 1339 §1. Ordinarii locorum religiosis qui a proprio Superiore exhibeantur, facultatem concionandi, sine gravi causa, ne denegent, concessamque ne revocent, praesertim una simul universis domus religiosae sacerdotibus, firmo tamen praescripto can. 1340.
 §2. Concionatoribus religiosis, ut facultate recepta uti liceat, opus est praeterea sui Superioris licentia.

Can 1340 §1. Graviter onerata eorum conscientia, loci Ordinarius vel Superior religiosus facultatem vel licentiam concionandi cuiquam ne concedant, nisi prius constet de eius bonis moribus et de sufficienti doctrina per examen ad normam can. 877, §1.
 §2. Si, concessa facultate vel licentia, compererint necessarias dotes in concionatore desiderari, debent eam revocare; in dubio de doctrina, debent certis argumentis dubitationem excutere, novo etiam examine, si opus fuerit.
 §3. Ob revocatam concionandi facultatem vel licentiam, datur recursus, sed non in suspensivo.

Can 1341 §1. Sacerdotes extradioecesani sive saeculares sive religiosi ad concionandum ne invitentur, nisi prius licentia ab Ordinario loci in quo concio habenda sit, obtenta fuerit; hic autem, nisi eorum idoneitatem aliunde compertam habeat, licentiam ne concedat, nisi prius bonum testimonium super concionatoris doctrina, pietate, moribus a proprio eiusdem Ordinario habuerit; qui, graviter onerata conscientia, secundum veritatem respondere tenetur.
 §2. Licentiam tempestive petere debet parochus, si agatur de paroeciali ecclesia aliave eidem subiecta; rector ecclesiae, si de ecclesia parochi auctoritati non obnoxia; prima dignitas, de Capituli consensu, si de ecclesia capitulari; moderator seu cappellanus confraternitatis, si de ecclesia eiusdem confraternitatis propria.
 §3. Si ecclesia paroecialis sit simul capitularis aut confraternitatis propria, ille licentiam petat, qui sacras functiones iure peragit.

Can 1342 §1. Concionandi facultas solis sacerdotibus vel diaconis fiat, non vero ceteris clericis, nisi rationabili de causa, iudicio Ordinarii et in casibus singularibus.
 §2. Concionari in ecclesia vetantur laici omnes, etsi religiosi.

Can 1343 §1. Ordinarii locorum ius habent concionandi in qualibet sui territorii ecclesia, quamvis exempta.
 §2. Nisi agatur de magnis civitatibus, potest quoque Episcopus prohibere ne in aliis eiusdem loci ecclesiis verba fiant ad fideles, quo tempore vel concionem ipse habet vel coram se, ex causa publica atque extraordinaria, convocatis fidelibus, habendam curat.

Can 1344 §1. Diebus dominicis ceterisque per annum festis de praecepto proprium cuiusque parochi officium est, consueta homilia, praesertim intra Missam in qua maior soleat esse populi frequentia, verbum Dei populo nuntiare.
 §2. Parochus huic obligationi nequit per alium habitualiter satisfacere, nisi ob iustam causam ab Ordinario probatam.
 §3. Potest Ordinarius permittere ut sollemnioribus quibusdam festis aut etiam, ex iusta causa aliquibus diebus dominicis concio omittatur.

Can 1345. Optandum ut in Missis quae, fidelibus adstantibus, diebus festis de praecepto in omnibus ecclesiis vel oratoriis publicis celebrantur, brevis Evangelii aut alicuius partis doctrinae christianae explanatio fiat; quod si loci Ordinarius id praeceperit, opportunis datis instructionibus, hac lege tenentur non solum sacerdotes e clero saeculari, sed etiam religiosi, exempti quoque, in suis ipsorum ecclesiis.

Can 1346 §1. Curent locorum Ordinarii ut tempore Quadragesimae, itemque, si id expedire visum fuerit, tempore Adventus, in ecclesiis cathedralibus et paroecialibus sacrae conciones frequentius ad fideles habeantur.
 §2. Canonici aliique de Capitulo huic concioni, si in propria ecclesia continuo post chorum habeatur, interesse tenentur, nisi iusto impedimento detineantur; et illos Ordinarius, poenis quoque adhibitis, ad id adigere potest.

Can 1347 §1. In sacris concionibus exponenda in primis sunt quae fideles credere et facere ad salutem oportet.
 §2. Divini verbi praecones abstineant profanis aut abstrusis argumentis communem audientium captum excedentibus; et evangelicum ministerium non in persuasibilibus humanae sapientiae verbis, non in profano inanis et ambitiosae eloquentiae apparatu et lenocinio, sed in ostensione spiritus et virtutis exerceant, non semetipsos, sed Christum crucifixum praedicantes.
 §3. Si, quod absit, concionator errores aut scandala disseminet, servetur praescriptum can. 2317; si haereses, in eum praeterea, ad normam iuris, agatur.

Can 1348. Monendi et adhortandi diligenter fideles sunt ut sacris concionibus frequenter intersint.

0/5000

Z języków takich jak: -

Na język: -

Wyniki (polski) 1: [Kopiuj]

Skopiowano!

Tytuł xx
_
Canon 1327 § 1 głoszenie Słowa Bożego. opiera wiary katolickiej zostało popełnione, rola Biskupa Rzymu jest najbardziej podstawowym dla całego Kościoła, biskupów dla ich diecezji.
§ 2. są one związane ze sobą przez ich urząd głoszenia Ewangelii, przez biskupa, chyba powinien być pozbawiony możliwości legalnego przeszkody, a dodatkowo, oprócz proboszczów,powinny one być w stanie pomóc innym ludziom, aby przyjąć rolę tego rodzaju głoszenie ekspert zdrowia.

c 1328. Nikomu nie wolno wykonywać posługę przepowiadania, ale misja otrzymała legalne przełożonego, zwłaszcza biorąc pod uwagę możliwość, lub zamknięcia biura, do którego zadaniem głoszenia świętych kanonów przywieraniu.

OF katechetycznego

c 1329.duszpasterze szczególnie Biuro właściwe i najbardziej poważne, to zadbać o katechetyczną formacji chrześcijan.
_
Canon 1330. pastor powinien być: 1s
w ustalonych terminach, kontynent przez wiele dnia instytucji, chłopcy każdego roku w celu przygotowania do sakramentów pokuty i potwierdzenia zostały należycie zaakceptowane;
2S w ogóle w danej pracy, szczególnie, jeśli nic nie przeszkadza to, w czasie Wielkiego Postu,więc chłopcy instytut że świętość pierwszej książki.

c 1331. oprócz edukacji dzieci w kan. 1330, pastor nie jest do zaniedbywania dzieci, które niedawno otrzymał swoją pierwszą komunię, katechizm rozwijać bogatsze i bardziej doskonały.

C 1332. w niedziele i święta nakazane, które w chwili jego oceny ludzi jest bardziej odpowiedni dla częstotliwości,powinny również wierni katechizm pastor dorosłym porozmawiać z ich zdolności, gościnni, wyjaśnić.

Can 1333 § 1. pastor z młodych ludzi w instytucji religijnej może, w rzeczywistości, jeśli jest on zgodny z prawem utrudnione, jednak powinien, stosować uwagę duchownych, którzy mieszkają na terenie parafii, a nawet, jeśli to konieczne, świeckich z pobożnych,większość z tych, w miłości towarzystwa nauczania chrześcijańskiego w parafii, lub innego podobnego wznoszone są przypisane.
§ 2. Kapłani i inni duchowni, bez legalnego przeszkody zatrzymany, być ich pomocnicy nie mogą zostać pociągnięte przez proboszcza w pracy to najbardziej święte, nawet w bólach przez autoryzowanego nagrody.
_
Canon 1334. , jeżeli w wyroku ordynariusza,religijnej pomoc do katechetycznego ludzi jest konieczne, przełożony religijny, nawet zwolnione, na wniosek same zwykłe, które organizowane są przez niego lub przez jego tematy religijne, ale bez uszczerbku dla zasady, aby być, że ludzie się poddać, zwłaszcza w swoich kościołach.
_
Canon 1335. nie tylko rodzice i inni, którzy posiadają miejsce rodziców,Ale wczoraj również sponsorzy oraz zobowiązanie do zapewnienia, że wszystkie osoby, której nauczał i zalecane w katechezę.

C 1336. To wszystko jest w zwykłym miejsca dla mieszkańców swojej diecezji, do uznania znaczenia to, czego szukają, aby być wszczęte w chrześcijańskiej nauce istot, a nawet religijnym zwolniony, zwolniony, uczą jak najczęściej, nie są zobowiązane do przestrzegania samo
_
Rozdział II. Dotyczące świętych kazań
_
Canon 1337.duchowieństwa w czasie do kleru diecezjalnego, jak również możliwość zwolnienia religijne nauczanie nie jest sam dotacje na swoim terytorium, w miejscu papieża.
_
Canon 1338 § 1. jeśli zespół ma się odbyć tylko zwolnić religijnych lub innych kan. 514, § 1, Wydział głosząc w religii daje duchownych konstytucji, według wyższej z nich;, który jest w stanie przyznać, że w przypadku duchownych świeckich, a nawet przez tych, którzy należeli do różnych religii, są one tak długo, jak zostały one zakwalifikowane do decyzji lub wyroku przez ordynariusza lub przez wyższe.
§ 2 ust. jeśli zespół ma się odbyć na innych, a nawet zakonnic podlega regularnej, obiektów sakralnych również zwolnione nadaje stałe miejsce, w którym zespół będzie zrobić; kaznodzieja ale słowa zrobić zakonnic zwolnionych,Ponadto wymaga zgody wyższa prawidłowe.
§ 3. wykładowców w nauczanie religijne świeckich, choć wyrwane, daje miejscowy ordynariusz, ale kaznodzieja nie może bez możliwości korzystania z wyższych religijny zgodę.

Canon 1339 § 1. zwykłe religijne osoby, które z własnych miejsc są wyświetlane w górnej, zdolność przepowiadania bez poważnej przyczyny, nie powinien odmówić, concessamque nie cofnie,zwłaszcza jeden w tym samym czasie do wszystkich kapłanów domu zakonnego, bez uszczerbku jednak do świadczenia może. 1340.
§ 2. religijnych kaznodziei, że mogą one mieć prawo do korzystania z wydziału został odebrany, dzieło jest, oprócz zgody przełożonego.
_
Canon 1340 § 1. ciężko na sumieniu, ordynariusza lub religijnych najwyższej do zdolności lub pozwolenie nie może zostać przyznana do jednego z kazań,chyba że najpierw ustalono, że doktryna jego wysokich standardów moralnych oraz z badania wystarczające według normy ⇒ może. 877, § 1.
§ 2. jeśli, lub pozwolenie zostało udzielone na wydziale, znaleźli dary w kaznodzieje powinni dostarczyć potrzebne, powinni wycofać je, w przypadku wątpliwości co do doktryny, powinny one być pewne, że pozbyć się wątpliwości, argumentów, w tym nowym badaniu, w razie potrzeby.
§ 3. za głoszenie zdolność lub cofnięcia licencji,, Odwołanie może być, ale nie w zawieszający.
_
Canon 1341 § 1. Kapłani extradioecesani, czy świeckie czy religijne, nie mogą być zaproszeni do głoszenia chyba że wcześniej należy uznać licencję głoszenia od ordynariusza miejsca, w którym może być, zostało uzyskane, ale tutaj, jeśli nie są w pełni świadomi ich przydatność z innego źródła, nie jest do udzielenia licencji, chyba że najpierw na dobry głoszenia w zeznaniach jego nauki, pobożności,była jako właściwego zachowania się od zwykłych: kto powinien ciążyć na sumieniu, zgodnie z prawdą jest zobowiązany odpowiedzieć
§ 2.. powinien być w odpowiednim czasie, aby prosić o pozwolenie na proboszcza kościoła parafialnego lub w przypadku podmiotu, do tej samej lub innej; rektora kościoła proboszcza z kościoła do władzy, jeśli nie będzie ponosić odpowiedzialności z godnością pierwszy, za zgodą kapituły, przypadku rozdziału kościoła;dyrektor lub kapelan bractwa, jeśli braterstwo kościoła własnego.
§ 3. Jeśli Kościół parafialny jest rozdział licencji braterstwa lub właściwe, on twierdzi, że święte prawo funkcji pełnionych.

Canon 1342 § 1. mają możliwość przepowiadania może być wykonana tylko dla kapłanów i diakonów, ale nie reszta duchowieństwa, chyba że uzasadnione przyczynyWyrok zwykłego, w indywidualnych przypadkach.
§ 2. są one zakazane, aby głosić w świeckich kościoła wszystko, nawet jeśli religijnych.

Canon 1343 § 1. mają prawo być zwykłymi miejscami nauczania w każdym kościele na ich własnym terytorium, mimo że zostały wyjęte.
§ 2. z wyjątkiem wielkich miast, można go zabezpieczyć przed biskupem, też, innymi słowy, może być dokonane na wiernych z kościołów w tym samym miejscu,lub montaż, w którym momencie ma się w jego oczach, albo z tego powodu, a zachowaniem publiczności, które zwołał wiernych, aby opiekę nad nimi.
_
Canon 1344 § 1. przez cały rok w niedziele i inne święta nakazane jest obowiązkiem właściwego każdego proboszcza, zwykle homilii, zwłaszcza w praktyce jest większa niż, który jest wysyłany do tłumu ludzi, aby ogłosić ludziom Słowo Boże.
§ 2.proboszcz zwykle do spełnienia tego obowiązku nie może być za pomocą innego, z wyjątkiem być dla słusznej sprawy przez upoważnionego zatwierdzić.
§ 3. Uprawnienie do bardziej uroczystych świąt, a nawet zwykłe mogą być pewne, dla tylko powodować kazań w niedziele powinny być pominięte.
_
Canon 1345. co jest do życzenia, że może w masach, aby wierni, którzy stoją przez,dni świąteczne nakazane obchodzone są we wszystkich kościołach i kaplicach publicznych, krótkie wyjaśnienie Ewangelii lub jakiejkolwiek części doktryny chrześcijańskiej, niech będzie, że w przypadku zwykłego miejsca podane mu zarzut, że, biorąc pod uwagę odpowiednie instrukcje, są związane niniejszą ustawą, nie tylko kapłanów świeckich duchownych, ale także religijnych, w tym zwolnione, własne w swoich kościołach.
_
Canon 1346 § 1.miejsca są, aby zobaczyć zwykłe, jak w czasie Wielkiego Postu, i podobnie, jeśli to przydatne na widok był, w czasie nadchodzącego, w kościołach świętych katedr i kazań parafialnych wiernych mają się odbywać częściej.
§ 2 ust. Canon i inni członkowie kapituły do tego wykładu, jeśli w swoim chórze kościelnym miały miejsce niezwłocznie po odsetek odbywa, chyba tylko powód aresztowania, i tych, regularne,również wykorzystanie bóle, do tego życie może być.
_
Canon 1347 § 1. w świętych kazań, są te, które mają być zawarte w pierwszej kolejności konieczne jest zbawienie wiernych wierzyć i robić.
§ 2. trzymać z dala od profanum, lub głęboko we wspólnych argumentów tych, którzy słuchają zwiastunami słowa Bożego, która została podjęta w szerszym zakresie niż posługę Ewangelii, a nie w przekonujących słowach mądrości ludzkiej,nie w świeckiej pustego i ambitny elokwencji, sprzętu i schlebianie, lecz objawiały się w nich Duch i moc ma być wykonywana, nie samodzielnie, lecz Chrystus ukrzyżowany, głosząc.
§ 3. jeżeli, co nie daj Boże, a skandale kaznodzieja, błędy lub rozpowszechniania, przepis kan. 2317: czy herezje, w dodatku, w nim, zgodnie z przepisem prawa, to jest pytanie
_
Canon 1348..ostrożnie ostrzeżenie i napomina wiernych często głosił interweniować.

Tłumaczony, proszę czekać..

Wyniki (polski) 2:[Kopiuj]

Skopiowano!

Tłumaczony, proszę czekać..

Wyniki (polski) 3:[Kopiuj]

Skopiowano!

Tłumaczony, proszę czekać..

Inne języki

Tłumaczenie narzędzie wsparcia: Klingoński, Wykryj język, afrikaans, albański, amharski, angielski, arabski, azerski, baskijski, bengalski, białoruski, birmański, bośniacki, bułgarski, cebuański, chiński, chiński (tradycyjny), chorwacki, czeski, cziczewa, duński, esperanto, estoński, filipiński, fiński, francuski, fryzyjski, galicyjski, grecki, gruziński, gudżarati, hausa, hawajski, hebrajski, hindi, hiszpański, hmong, igbo, indonezyjski, irlandzki, islandzki, japoński, jawajski, jidysz, joruba, kannada, kataloński, kazachski, khmerski, kirgiski, koreański, korsykański, kreolski (Haiti), kurdyjski, laotański, litewski, luksemburski, macedoński, malajalam, malajski, malgaski, maltański, maori, marathi, mongolski, nepalski, niderlandzki, niemiecki, norweski, orija, ormiański, paszto, pendżabski, perski, polski, portugalski, rosyjski, ruanda-rundi, rumuński, samoański, serbski, shona, sindhi, somalijski, sotho, suahili, sundajski, syngaleski, szkocki gaelicki, szwedzki, słowacki, słoweński, tadżycki, tajski, tamilski, tatarski, telugu, turecki, turkmeński, ujgurski, ukraiński, urdu, uzbecki, walijski, wietnamski, węgierski, włoski, xhosa, zulu, łaciński, łotewski, Tłumaczenie na język.